αρχική σελίδα

Ο Δεκέμβρης ήταν αποτέλεσμα μακρόχρονων κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών

 
A Fake Image


Για την απάτη του Κενού Δικτύου και του αμερικανού φίλου του

 

 

Η κοινωνική εξέγερση το Δεκέμβρη του 2008 προκάλεσε μεταξύ άλλων κι ένα αυξημένο ενδιαφέρον στο εξωτερικό για τους αγώνες στον ελλαδικό χώρο. Για αυτό και υπήρξαν αρκετές πρωτοβουλίες από συλλογικότητες και άτομα για τη συγγραφή και μετάφραση σχετικών κειμένων. Δεν έγιναν όμως όλες οι σχετικές κινήσεις με τρόπους θεμιτούς, συντροφικούς και ανιδιοτελείς, και είμαι αναγκασμένος να αναφερθώ σε μια τέτοια περίπτωση που αντιμετώπισα προσωπικά.

Λίγους μόνο μήνες μετά το Δεκέμβρη, τον Απρίλη του 2009, με πλησίασε ένα άτομο από τις ΗΠΑ ονόματι "Peter", ζητώντας μου να του δώσω μια συνέντευξη σχετικά με το Δεκέμβρη για να συμπεριληφθεί σε μια αγγλόφωνη έκδοση που θα περιείχε επίσης κείμενα άλλων ατόμων και συλλογικοτήτων. Μολονότι δεν είμαι συνηθισμένος σε τέτοιες διαδικασίες και είχα πολλές επιφυλάξεις, τελικά πείσθηκα να μιλήσω στον αμερικάνο για ορισμένα πράγματα που ήθελε να ακούσει από εμένα, πιστεύοντας ότι βάζοντας το δικό μου λιθαράκι σε μια συλλογή κειμένων για το Δεκέμβρη θα συνέβαλα στην αντιπληροφόρηση συντρόφων κι άλλων ενδιαφερόμενων ανθρώπων στο εξωτερικό για τον αγώνα στην Ελλάδα. Στην απόφασή μου συνέβαλε το ότι εμπιστεύτηκα την κρίση ενός προσώπου το οποίο μου σύστησε τον αμερικάνο ως σύντροφο και το ότι του είχε δώσει κι ο ίδιος συνέντευξη για την κατάληψη του Πολυτεχνείου το Δεκέμβρη. Και πήρα την απόφαση να συμμετέχω με το δικό μου λόγο σε αυτή τη συλλογή όταν, στην αυτονόητη ερώτησή μου ποιος θα κάνει την έκδοση, ο αμερικάνος μου απάντησε πως θα την κάνει η ΑΚ Ρress, η οποία όπως γνώριζα κάνει αντιεξουσιαστικές εκδόσεις. Δυστυχώς, όπως αποδείχτηκε αργότερα, δεν έκανα καλά να προσπεράσω τις επιφυλάξεις μου λαμβάνοντας υπόψη μου τι έκαναν άλλα πρόσωπα με αυτόν τον αμερικάνο, ενώ αυτός με εξαπάτησε όταν μου είπε ότι την έκδοση θα την έκανε η ΑΚ Ρress, μιας και αυτό ήταν η μισή αλήθεια.

Με τον αμερικάνο συναντήθηκα συνολικά τρεις φορές στον κατειλημμένο χώρο αγώνα όπου δραστηριοποιούμαι και στις συναντήσεις μας ήταν παρούσες και δύο συντρόφισσες που συμμετείχαν στη συνομιλία μας μεταφράζοντάς μας, γιατί αυτός δεν γνώριζε ελληνικά ενώ εγώ δεν γνωρίζω αγγλικά. Στην πρώτη μας συνάντηση κατέγραψε τα όσα του είπα και χρειάστηκε και δεύτερη συνάντηση για να ολοκληρωθεί η συνέντευξη, την οποία υπέγραψα ως "Άλκης". Η τρίτη συνάντησή μας έγινε αργότερα, αφότου με ενημέρωσε ότι ήθελε ξαφνικά να χωρίσει το κείμενό μου στα δύο, γιατί έτσι θα ταίριαζε στη χρονολογική δομή του βιβλίου του. Εγώ αρνήθηκα γιατί δεν μου είχε πει τίποτα τέτοιο όταν του έδωσα τη συνέντευξη και το κείμενό μου δεν χωριζόταν σε πρώτο και δεύτερο μέρος, οπότε του απάντησα ότι σε αυτή την περίπτωση δεν θα ήθελα να το εκδώσει καθόλου. Για αυτό και ζήτησε να με συναντήσει για να το συζητήσει μαζί μου. Κατά τη διάρκεια της συνάντησής μας, στην οποία και πάλι συμμετείχε μια συντρόφισσα που μας μετέφραζε, παρά την αρχική άρνηση και τις επιφυλάξεις που είχα εξαιτίας του ότι άλλα μου είχε πει αρχικά και άλλα μετά, δέχτηκα τελικά να εκδοθεί το κείμενό μου χωρισμένο στα δύο. Δεν μπορούσα όμως να φανταστώ, και φυσικά το απέκρυψε για να μου αποσπάσει το κείμενο και την έγκρισή μου για δημοσίευση, ότι πίσω από αυτόν ήταν και άλλοι, και ποιοι ακριβώς ήταν αυτοί.

Έκτοτε o "Peter" έφυγε στην Αμερική και δεν τον ξαναείδαμε. Έστειλε με μήνυμα το  κείμενό μου στα αγγλικά για έναν έλεγχο, όπως είχα ζητήσει, και αργότερα, το Δεκέμβρη του '09, ενημέρωσε ότι μετά από αρκετές αναβολές το βιβλίο θα εκδιδόταν το Φλεβάρη του 2010, ότι το κείμενό μου χρησιμοποιούταν ήδη στο διαδίκτυο ως προδημοσίευση του βιβλίου, και ότι θα φρόντιζε να ταχυδρομήσει ένα αντίτυπο μόλις κυκλοφορούσε.

Σε ερώτησή μας τον επόμενο Μάη πια για το τι απέγινε με το βιβλίο, απάντησε ότι ήδη έχει στείλει αντίτυπα στην Αθήνα, χωρίς να μας λέει σε ποιον, και έχει κανονίσει να φτάσουν σε εμάς. Το καλοκαίρι, και αφού δεν είχαμε λάβει κανένα βιβλίο, του ζητήσαμε να μας το στείλει απευθείας. Και τότε μας άφησε άναυδους ενημερώνοντάς μας ότι έχει προωθήσει σε αυτούς που έχουν το βιβλίο μήνυμά μας όπου εκφράζουμε την απορία μας για το τι συμβαίνει. Λίγες μέρες αργότερα λάβαμε και νέο μήνυμα του αμερικάνου, στο οποίο μας έστελνε το τηλέφωνο ενός ατόμου από το Κενό Δίκτυο προκειμένου να κανονίσουμε να λάβουμε το βιβλίο το Σεπτέμβρη! Η κωμωδία αυτή, όπου μεταξύ άλλων ο αμερικάνος προωθούσε τα μηνύματά μας σε τρίτους και μετά μας έστελνε και τα τηλέφωνά τους, μας ήταν ακατανόητη. Υποθέσαμε ότι επειδή πιθανότατα είχε δώσει κι αυτός του Κενού Δικτύου συνέντευξη και ήταν φίλοι ή γνωστοί με τον "Peter", θα είχε στείλει σε εκείνον αντίτυπα του βιβλίου για λογαριασμό όλων. Μην έχοντας όμως καμιά διάθεση ή λόγο να ζητάμε αντίτυπα από τρίτους και μη μπορώντας να βγάλουμε άκρη μαζί του, κάποια στιγμή σταματήσαμε να επικοινωνούμε με τον αμερικανό.

Τελικά, από σκόρπιες πληροφορίες μάθαμε ότι το βιβλίο είχε όντως εκδοθεί από το Φλεβάρη και είχε παρουσιαστεί σε διάφορες πόλεις της Αμερικής από τον "Peter" καθώς και από άτομα του Κενού Δικτύου! Ψάχνοντας στο ίντερνετ, είδαμε σε σχετική ανάρτηση της ΑΚ Press το εξώφυλλο του βιβλίου με τίτλο : We Αre an Ιmage from the Future (The Greek Revolt of December 2008), edited by A.G. Schwarz, στο οποίο εμφανιζόταν σαν συνεκδότης το Κενό Δίκτυο (Void Network), και από κάτω το κείμενό μου! Και επιπλέον εμφανιζόταν και το ονοματεπώνυμο ενός ατόμου του εν λόγω Δικτύου, Tasos Sagris, ως editor! H έκπληξη ήταν ανάλογη της οργής για την εξαπάτησή μου. Και από κοινούς γνωστούς έμαθα ότι όντως έτσι είχαν τα πράγματα με το Κενό Δίκτυο, το οποίο βρέθηκε εν αγνοία μου και παρά τη θέλησή μου να κάνει μια έκδοση και παρουσιάσεις για το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα χρησιμοποιώντας κι ένα κείμενο δικό μου, που ποτέ δεν μου ζήτησε και ποτέ δεν του έδωσα. Το βιβλίο ήρθε τελικά στα χέρια μας, ώστε να διαπιστώσουμε περί τίνος πρόκειται, αφού το παραγγείλαμε και μας το έστειλαν από την Αμερική τον Αύγουστο.

Αργότερα έμαθα ότι το εν λόγω άτομο που εμφανιζόταν ως editor έκανε τις πρώτες κρούσεις πλησιάζοντας συντρόφους μου και ρωτώντας τους δήθεν πώς θα γινόταν να βρεθούμε γιατί έχει να μας δώσει ένα βιβλίο. Από καιρό ήξερε βέβαια πού θα μπορούσε να βρει είτε έμενα είτε συντρόφους μου αν ήθελε πραγματικά να έρθει, αλλά προφανώς δεν θα μπορούσε να εμφανιστεί ξαφνικά σαν συνεκδότης και editor του συγκεκριμένου κειμένου το οποίο ποτέ δεν του έδωσα και κανείς δεν μου ζήτησε για λογαριασμό του. Να επαναλάβω εδώ ότι ποτέ δεν μου ζήτησε ο αμερικάνος τη συνέντευξη για συνέκδοση με το Κενό Δίκτυο και ποτέ δε μου ανέφερε κάτι σχετικό. Η μοναδική φορά που ο αμερικάνος είχε αναφερθεί στο Κενό Δίκτυο ήταν όταν ρώτησε σε κάποια ανύποπτη στιγμή της πρώτης συνάντησής μας ποια γνώμη είχαμε για αυτή την ομάδα, και επειδή δεν θέλαμε να εκθέσουμε την άποψή μας σε τρίτους προτιμήσαμε να μην το συζητήσουμε μαζί του. Αντιλαμβανόμενος προφανώς ότι δεν είχαμε ιδιαίτερα θετική γνώμη, και για να πάρει τη συνέντευξη, ο αμερικάνος απέκρυψε τις πραγματικές προθέσεις του, όπως θα έκανε ένας πονηρός δημοσιογραφίσκος προκειμένου να κάνει τη δουλειά του.

Από μεριάς μου, περίμενα καταρχάς να δω αν και πότε θα παρουσιαστεί ο αμερικάνος για να ζητήσω πρώτα από αυτόν το λόγο, μιας και εκείνος ήταν που μου ζήτησε τη συνέντευξη, αποκρύβοντας με ποιους άλλους και πώς θα τη χρησιμοποιούσε. Αλλά αυτός δεν ξαναεμφανίστηκε και στο μεταξύ ο εμφανιζόμενος ως editor είχε το θράσος να με πλησιάσει για να μου πει ότι ήθελε να μου δώσει το βιβλίο με το κείμενό μου. Όπως του είπα, δεν ήθελα κανένα βιβλίο απ' αυτόν, γιατί εγώ δεν του είχα δώσει τίποτα και κατά συνέπεια δεν είχε κανένα δικαίωμα να εκδίδει κείμενά μου. Του είπα επίσης ότι αν αυτός και η παρέα του ήταν εντάξει απέναντί μου, θα με είχαν ενημερώσει για τις προθέσεις τους είτε από την αρχή είτε στο μακρύ διάστημα που μεσολάβησε από τη συνέντευξη μέχρι την έκδοση, και θα είχε εμφανιστεί αμέσως μετά την έκδοση, κι όχι όπως έκανε, πολλούς μήνες μετά. Και φυσικά, δεν είχε να μου απαντήσει τίποτα στην ερώτησή μου από πού κι ως πού αυτός και η παρέα του εμφανίζονται ως εκδότες μιας συνέντευξης δικής μου, εφόσον γνωρίζουν πολύ καλά ότι ποτέ δεν μου ζήτησαν κάτι τέτοιο, ποτέ δεν το συζήτησα μαζί τους και ποτέ δεν τους έδωσα οτιδήποτε. Στην απορία μου μάλιστα γιατί εκτός απ' το ότι εμφανίζεται το Κενό Δίκτυο ως συνεκδότης εμφανίζεται και ο ίδιος προσωπικά με το ονοματεπώνυμό του ως editor, αρχικά μου απάντησε "μα είμαι ο συγγραφέας!"  για να προσγειωθεί στη συνέχεια - λόγω της θυμηδίας που προκάλεσε - και να το μετριάσει λέγοντας ότι είναι "ο επιμελητής", αφήνοντας όμως αναπάντητο το ερώτημα για το πώς βρέθηκε αυτός να παριστάνει τον εκδότη και τον επιμελητή σε ένα δικό μου κείμενο. Κάποια στιγμή, ένας άλλος του Κενού Δικτύου που συνόδευε τον ανεκδιήγητο editor και φαινόταν να μην πολυκαταλαβαίνει, είπε έκπληκτος - ειλικρινά ή προσποιητά δεν μπορώ να ξέρω - ότι αυτό που τους λέω είναι ότι απέσπασαν το κείμενό μου χωρίς την θέλησή μου. Πράγμα ακριβές, γιατί αυτό πραγματικά έκαναν!

Η όλη συζήτηση όμως ήταν χωρίς νόημα, εφόσον οι υπεκφυγές, οι κουτοπονηριές και οι δικαιολογίες του editor περί δήθεν παρεξήγησης δεν άλλαζαν το γεγονός ότι τα άτομα αυτά, παρότι δεν είχα σχέση μαζί τους και ήσαν παντελώς ανύπαρκτοι στις συναντήσεις μου με τον αμερικάνο, πήραν μέσω αυτού το κείμενό μου, περιφέροντάς το δεξιά-αριστερά για να κάνουν τη δουλειά τους σε διάφορες παραστάσεις τους για το Δεκέμβρη στο εξωτερικό. Και όπως συμπέρανα, αυτό ήταν που πραγματικά τους ενδιέφερε, όπως και τον αμερικανό φίλο τους, και για αυτή τη δουλειά της αυτοπροβολής τους στο εξωτερικό το κείμενό μου για το Δεκέμβρη τούς ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο.

Παράλληλα, πληροφορήθηκα ότι η δική μου περίπτωση δεν ήταν και η μοναδική όπου το Κενό Δίκτυο και ο αμερικάνος φίλος του εξαπάτησαν κάποιον ώστε να κάνουν τη δουλειά τους. Και θα έπρεπε ίσως να είμαι και ευχαριστημένος που δεν μου συνέβησαν και χειρότερα με αυτά τα άτομα, μιας και στην περίπτωση ενός άλλου συντρόφου ξεπέρασαν πραγματικά κάθε όριο, συγγράφοντας με βάση τις σημειώσεις τους και για λογαριασμό του δύο κείμενα, τα οποία υπέγραψαν και δημοσίευσαν στο ίδιο βιβλίο με το ονοματεπώνυμό του!

Σε ό,τι τουλάχιστον με αφορά, με δεδομένο το τετελεσμένο της έκδοσης και με αυτές τις στάσεις απέναντί μου, δεν είχα πολλές επιλογές. Προχώρησα καταρχάς στην προσωπική ενημέρωση συντρόφων και συντροφισσών για το τι συμβαίνει και το πώς βρέθηκε ένα κείμενό μου να χρησιμοποιείται εν αγνοία μου από το Κενό Δίκτυο. Στη συνέχεια εξέδωσα μαζί με συντρόφους το κείμενο της συνέντευξης στα ελληνικά - με τίτλο "Η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν αποτέλεσμα μακρόχρονων κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών" - από το Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης (Γενάρης 2011), παρουσιάζοντάς το πρόσφατα σε σχετική πολιτική εκδήλωση (Φλεβάρης 2011). Και μολονότι θα προτιμούσα να αποφύγω κάτι τόσο δυσάρεστο κι άχαρο όπως η αναγκαστική ενασχόληση με τα άτομα που βρέθηκαν μπροστά μου με τέτοιο τρόπο, ιδιοποιούμενα δόλια και θρασύτατα ένα κείμενό μου, είναι ωστόσο αναγκαίο να ασχοληθώ μαζί τους και να αναφερθώ δημόσια στο γεγονός, διότι διαφορετικά η στάση μου θα μπορούσε να νοηθεί ως ανοχή ή να χρησιμεύσει σαν άλλοθι σε όσους τους καλύπτουν.

Θέλω να είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι από μέρους μου έδωσα ένα κείμενο σε έναν αμερικάνο που μου παρουσιάστηκε σαν σύντροφος, για να εκδοθεί σε μια συλλογή κειμένων για τον Δεκέμβρη από την ΑΚ Press. Kάθε άλλης μορφής έκδοση ή επανέκδοση και παρουσίαση αυτού του κειμένου που γίνεται μαζί με το Κενό Δίκτυο, γίνεται χωρίς τη θέλησή μου, πράγμα που πρέπει να σταματήσει και να μην επαναληφθεί. Οι αναγκαίες απαντήσεις θα δοθούν τόσο προσωπικά όσο και γενικότερα πολιτικά μέσα στο αναρχικό κίνημα.

 

Άλκης,
 Απρίλης 2011




 

December is a result of social and political processes going back many years

 

A Fake Image

 

About the Fraud of the Void Network and their American Friend

 

 

The social revolt of December 2008, triggered, among other things, an increased interest abroad about the struggles in Greece. For this reason, there were a number of collective and individual initiatives to write and translate relevant texts. But not all of those initiatives were based in fair and unselfish ways, ways appropriate between comrades, and I am obliged to refer to one such case which I personally had to face.

A few months after December, in April 2009, a person from the US named “Peter” approached me, asking me for an interview about December, in order to include it in a publication which would be in English, containing texts and interviews by other groups and individuals as well. Although I am not used to such things and I was hesitant, eventually I was convinced to talk to this American about some things he wanted to hear from me, believing that participating in a collection of texts about December I would contribute to counter-information for comrades and other interested people abroad about the struggle in Greece. A factor that played a role in my decision was that I trusted the judgement of a person who had introduced me to the American, presenting him as a comrade, and that this person had also given him an interview about the Polytechnic occupation in December. And I made the decision to participate in this collection when, after asking the obvious question “who is going to publish the book”, the American said that it would be AK Press, which I know as an anti-antiauthoritarian publishing collective. Unfortunately, as it was proved later, it was wrong of me to leave my initial reservations behind by taking into account what others were doing with the American, while he deceived me when saying that the book would be an AK Press publication, since that was only half the truth.

I met the American three times in the squatted space of struggle where I participate and there were also two other comrades present during our meetings, translating our conversation, as he didn’t speak Greek and I don’t speak English. In our first meeting he was writing down what I was saying and it took for a second meeting to complete the interview, which I signed as “Alkis”. Our third meeting took place later, after he informed me that suddenly he wanted to divide my text into two different parts because that would fit the chronological order of his book. I refused because he had never told me such a thing when the interview took place and my text was not meant to be divided in first and second part, so I replied that in that case it would be best if it weren’t published at all. This is why he asked to meet again and discuss it with me. During our discussion, in the presence of a comrade who was translating again, and despite my initial refusal and the reservations I had because he was changing what we had agreed on, I finally accepted to have my interview divided in two parts. But I could not imagine that there were others behind him, and exactly who these people were, as this was something that he concealed from me in order to obtain the text and get my approval to proceed with its publication.

Since then “Peter” left for America and we never saw him again. He sent an email with my text in English for proofreading, as I had asked him to, and later, in December 2009, he informed us that after many postponements the book would be published in February 2010, that my text was already being used on the internet –as a prepublication - and that he would immediately post us a copy of the book as soon as it was published.

The following May, when we asked what has happening with the book after all, he replied that he had sent copies to Athens, without saying to whom, and he had arranged that we receive them. In summer, not having received any book, we asked him to send it directly to our postal address. That is when he left us speechless, informing us that he had forwarded to the people who have the book the email we had sent him wondering what was happening. A few days later, we received another email by the American, giving us the phone number of a person from the Void Network in order for us to arrange how we could get the book in September! We couldn’t find any explanation for this farce of the American forwarding our emails to others and then sending us their phone numbers. We guessed that someone from the Void Network must have also given an interview and they were maybe friends with “Peter”, so he had probably sent the books to them to give to the rest of the people. But as we didn’t have any reason or mood to ask copies of the book from others, and were unable to establish an understanding with the American, we stopped communicating with him.

Eventually, from random information we learned that the book was indeed published in February and it had been presented in several US cities by “Peter” and people from the Void Network! Searching online, we found the relevant post on the AK Press website, where we saw the image of the cover of the book, “We Are an Image from the Future (The Greek Revolt of December 2008), edited by A.G. Schwarz, in which the Void Network was presented as co-editor, and below there was my text! Additionally, there was also the full name of a person from the Void Network, Tasos Sagris, who was presented as editor! I felt surprised as much as enraged for I had been deceived. By some common acquaintances I learned that this was the actual story with the Void Network, which was making –without my knowledge and against my will- a publication and presentations about the anarchist movement in Greece, using a text of mine as well; a text which they never asked me for and I never gave them. Finally, in August, we got the book to find out what it was about, after ordering it online.

Later I learned that the person who appeared as editor was approaching comrades of mine, professedly asking how we could arrange to meet because he wanted to give us a book. Of course, he knew from the beginning where he could find either me or other comrades if he really wanted to come, but obviously he couldn’t suddenly appear as the editor of the specific text that I had never given him and I had never been asked to give to him. I should repeat in that point that never did the American asked for an interview that would be co-edited by the Void Network, or mentioned anything relevant. The only time the Void Network was mentioned was during our first meeting, when the American asked us what do we think of that group, and since we had no reason to express our opinion to third persons we preferred not to discuss it. Understanding, obviously, that our opinion was not very positive, and in order to get the interview, he hid his intentions, exactly in the way that a sly little journalist would do in order to get his job done.

What I did was to first wait to see whether and when the American would appear again so that I could ask him first for an explanation, since he was the one who had asked for an interview, hiding from me with whom and how he was going to use it. But the American didn’t reappear and in the meanwhile the person appearing as editor had the nerve to approach me, saying that he wanted to give me the book with my text. As I told him, I wanted no book from him, because I hadn’t given him anything and consequently he had no right editing texts of mine. I also told him that if he and his friends were OK, they would have informed me of their intentions either from the beginning or during all the time that had passed from the moment the interview was taken until the publication, and he would have come immediately after the book was published, and not months later, as he did. Of course, he had nothing to reply when I asked how come he and his friends are presented as the editors of my interview when they are very well aware that they never asked me for such a thing, we never talked about it and I never gave them anything. And when I asked how come, besides the Void Network, he also appears with his full name in the role of the editor, he first replied, “but I’m the author!” He then came down to earth -because of the hilarity his statement had caused- and said he is the “editor”, still giving no answer to the question how he was found to pretend being the editor of a text of mine. Another member of the Void Network who was at the moment accompanying the editor and didn’t seem to understand very well what was going on, expressed his surprise –real or not, I don’t know- saying that it sounds as if I am accusing them of taking my text against my will; which is exactly what they did!

The whole conversation was pointless though, as the evasions, the wiles and the excuses of the editor who was claiming this was a misunderstanding could not change the fact that these individuals, although I had nothing to do with them and they were nowhere near my meetings with the American, had taken my text through him and used it to do their job in their performances about December abroad. I concluded that this is what they and their American friend were really interested in, and my text about December was particularly useful to them for this task of their self-promotion abroad.

I was also informed that my case was not the only one where the Void Network and their American friend had deceived someone in order to do their job. And maybe I should be happy that I didn’t have to face anything worse by those people, because in the case of another comrade they really went beyond any limit, as they used their notes to write two texts on his behalf and published them in the same book, signing them with his full name!

As far as I am concerned, given that the publication was an accomplished fact and I had to face such attitudes towards me, I didn’t have many choices. First I informed personally comrades about what had happened and how a text of mine is being used without my knowledge by the Void Network. Then, together with comrades, I published the text of the interview in Greek  The revolt of December is a result of social and political processes going back many years in the Anarchist Bulletin of Counter Information and Action ‘Mavri Simaia’ (January 2011) and presented it in a political discussion (February 2011). And even though I would prefer to avoid something as unpleasant as having to deal with persons that were found in my way fraudulently appropriating a text of mine with audacity, it is however necessary to do it and expose this event in public, because otherwise my attitude could be misconceived as tolerance or be used as an alibi for those who cover them.

I want to make completely clear that what I really did was to give a text to an American who was presented to me as a comrade, in order to be published in a collection of texts about December by AK Press. Any other form of edition, publication, re-publication and presentation of this text with the participation of the Void Network is done against my will, and it is something that should stop and not be repeated. The necessary answers will be given personally as much as politically within the anarchist movement.

 

Alkis,
April 2011

 

 

 

 

1