Όταν πίνουμε γάλα, η πρωτεϊνική αυτή ορμόνη απορροφάται από τον ανθρώπινο οργανισμό.

Στον κόσμο είπαν ότι το γάλα των αγελάδων που υποβλήθηκαν σε αγωγή με rbGH ήταν πανομοιότυπο με το γάλα που μεγάλωσε γενιές και γενιές. Αυτή η δήλωση είναι ψευδής. Από τότε που οι αγελάδες υποβλήθηκαν σε ενέσεις με rbGH, το γάλα τους περιείχε αυξημένο ποσοστό μιας άλλης ορμόνης που ονομάζεται IGF -1 και μοιάζει με την ινσουλίνη.

Αυτή η ουσία είναι η πιο ισχυρή ορμόνη που υπάρχει στη φύση. Η ορμόνη IGF-1 είναι πανομοιότυπη στα βοοειδή και τους ανθρώπους. Έτσι όταν πίνουμε γάλα που περιέχει την γενετικά τροποποιημένη ορμόνη παίρνουμε επιπλέον ποσότητες της ισχυρής αυξητικής ορμόνης, πέραν του φυσιολογικού ποσοστού που παράγεται ούτως ή άλλως με φυσικό τρόπο από τον οργανισμό μας.

Η IGF -1 έχει εντοπιστεί ως ένας από τους κύριους παράγοντες για την ανάπτυξη του καρκίνου.

Το 1970 ο μέσος όρος κατανάλωσης τυριού στην Αμερική ήταν 4,5 κιλά ανά άτομο ετησίως. Σήμερα, ο μέσος όρος κατανάλωσης είναι 14 κιλά. Το 1994, η Μonsanto με την γενετικά μεταλλαγμένη ορμόνη των βοοειδών αύξησε την παραγωγή γάλακτος σε ποσοστό έως και 40%.

Τα πειραματόζωα που υποβλήθηκαν σε αγωγή με την rbGH ανέπτυξαν λεμφικές ανωμαλίες. Από το 1980 έως το 2000 οι θάνατοι από καρκίνο του λεμφικού αυξήθηκαν κατά 37,3% στους άνδρες και κατά 26,4% στις γυναίκες.

Τον Φλεβάρη του 1988 δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Lancet" η επιστολή ενός Γιαπωνέζου ερευνητή που ανέφερε την εκδήλωση λευχαιμίας σε πέντε παιδιά στην Ιαπωνία που είχαν υποβληθεί σε αγωγή με αυξητική ορμόνη καθώς έπασχαν από ανεπάρκεια σε αυτή την ορμόνη. Τότε επιθεωρήθηκαν τα προγράμματα αυξητικής ορμόνης σε 17 ευρωπαϊκές χώρες και βρέθηκε ότι πολλά παιδιά έπασχαν από λευχαιμία….

Η Monsanto έκανε αίτηση προκειμένου να της χορηγηθεί έγκριση για τη γενετικά τροποποιημένη αυξητική ορμόνη το Δεκέμβρη του 1986.

Σχεδόν oκτώ χρόνια μετά πήρε την τελική έγκριση.

Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών η Monsanto επένδυσε 500 εκατομμύρια δολάρια και υπέβαλε 55.000 σελίδες στοιχείων στον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. Ωστόσο δύο μήνες μετά από αυτή την αίτηση, η Monsanto ζήτησε επιπλέον να της χορηγηθεί άδεια κυκλοφορίας του γάλακτος που είχε υποβληθεί σε αγωγή με την rbGH.

Αυτό το γάλα μπήκε στην διατροφική αλυσίδα των Αμερικανών επειδή ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων έκρινε ότι το εν λόγω γάλα ήταν ασφαλές για κατανάλωση επτά χρόνια πριν από την έγκριση της ορμόνης!

Οι άνθρωποι είχαν τυφλή εμπιστοσύνη στον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων υποθέτοντας ότι οι υπεύθυνοι υγείας της Αμερικάνικης κυβέρνησης φρόντιζαν για την ανθρώπινη υγεία και ασφάλεια.

Εδώ αξίζει να συμπληρωθεί πως έπειτα από σχετική έρευνα στελέχη των αμερικανικών κυβερνητικών αρχών αποδείχτηκαν στενοί συνεργάτες της Monsanto.

H Ευρωπαϊκή κοινότητα και ο Καναδάς απέρριψαν την αίτηση της Μonsanto για έγκριση χρήσης της rbGH περιμένοντας πρώτα να δουν τι θα συμβεί στις Η.Π.Α.

To 1997, η Monsanto έπειτα από συνεχόμενες αγωγές υποχρεώνεται να αποσύρει τις διαφημίσεις της που υποστήριζαν ότι το παρασιτοκτόνο Roundup είναι "βιοδιασπόμενο" και "φιλικό στο περιβάλλον". Παράλληλα η εταιρεία προχωράει στην κατασκευή των γ.τ. σπόρων σόγιας που χρειάζονται τo Roundup.

Ακολούθως δημιουργεί την πατέντα "Terminator" - τον Eξολοθρευτή. Βάση αυτής εξασφαλίζεται η στειρότητα των σπόρων και οι παραγωγοί υποχρεώνονται να αγοράζουν κάθε χρόνο τους σπόρους μιας και δεν είναι δυνατόν να τους κρατήσουν από την δική τους παραγωγή.

Επίσης, με την βιοπειρατεία πατρονάρει, μονοπωλεί και ελέγχει χιλιάδες ποικιλίες σπόρων υποτάσσοντας χιλιάδες αυτόχθονες αγρότες, λεηλατώντας τις παραδόσεις και την ιστορία τους.

Αυτά είναι μόνο κάποια απειροελάχιστα παραδείγματα από τις δραστηριότητες μιας από τις διαβόητες πολυεθνικές που επιτίθενται και λεηλατούν τη φύση.

Σήμερα στις καλλιέργειες των μεταλλαγμένων έρχονται πρώτες οι Η.Π.Α, ο Καναδάς και η Αργεντινή. Η Monsanto, η Syngenta, η Du Pont, η Aventis και η Dow είναι οι κυριότερες πολυεθνικές εταιρείες παραγωγής και διαχείρισης των γ.τ. σπόρων ανά τον κόσμο.

Με βάση την καινούρια νομοθεσία (καν. 1829) και με αποφάσεις της ίδιας της Κομισιόν χορηγήθηκε άδεια για 32 ποικιλίες γλυκού καλαμποκιού με γενετική τροποποίηση ΒΤ11 της Syngenta (πρώην Novartis) και ΝΚ603, καθώς και ΜΟΝ863 της Monsanto, που έχουν μπει στους εθνικούς καταλόγους της Ισπανίας, Γαλλίας και Ολλανδίας και σε 17 ποικιλίες του καλαμποκιού ΜΟΝ810 της Mon-santo, που μπήκαν στον κοινό ευρωπαϊκό κατάλογο. Η Syngenta έχει δηλώσει ότι προς το παρόν δεν προτίθεται να προωθήσει το γ.τ. καλαμπόκι της, η Monsanto όμως κάνει τα πάντα για αυτό ενώ η Κομισιόν έχει εξελιχθεί σε εργολάβο της, ιδιαίτερα μετά την προσωρινή απόφαση στον ΠΟΕ για ελεύθερη διακίνηση των γ.τ.ο.

Η Κομισιόν με τελεσίγραφό της ζήτησε την άρση αυτών των απαγορεύσεων. Με απόφαση του ΥΠΑΑΤ (Υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων) η απαγόρευση θα συνεχιστεί για 1,5 χρόνο ακόμα.

Το ΜΟΝ 810 το έχουν απαγορεύσει η Πολωνία και η Ουγγαρία, ενώ 14 χώρες ζητούν από την ΕΕ τη συνολική απαγόρευσή του.

Μια αρνητική στάση απέναντι στην εισαγωγή μεταλλαγμένων υπάρχει μέχρι τώρα για διάφορους λόγους από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ιταλία και το Λουξεμβούργο.Μιλώντας ειδικότερα για την Ελλάδα μπορούν να κυκλοφορούν τροφές που περιέχουν γενετικά τροποποιημένο σογιάλευρο, σογιέλαιο, λεκιθίνη, ποπ-κορν, καλαμποκάλευρο, καλαμποκέλαιο, σιρόπι καλαμποκιού, βαμβακέλαιο, βιταμίνη Β2 κ.λπ. Σε πολλές χώρες, όπως επίσης και στην Ελλάδα, οι εισαγωγές διατροφικών προϊόντων -είτε αφορούν τα ζώα είτε τον άνθρωπο- είναι ανεξέλεγκτες και κανένας φορέας δεν έχει ουσιαστικά την ευθύνη για την προβλεπόμενη σήμανση των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων.

Το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο όσον αφορά τα ζωικά προϊόντα για τα οποία δεν προβλέπεται καν η σήμανσή τους.

Το όλο θέμα θυμίζει την τραγωδία του Αισχύλου με τον μυθολογικό ήρωα Γλαύκο που τάιζε με σάρκες τις φοράδες του στάβλου του για να τις κάνει πιο σκληρές στη μάχη. Αυτή όμως η αφύσικη ενέργεια του Γλαύκου εξόργισε τους θεούς που καταράστηκαν τις φοράδες του. Η τραγωδία τελειώνει με τα άλογα να τρελαίνονται και να καταβροχθίζουν τον Γλαύκο.

Για τα αλλεπάλληλα κύματα της μόλυνσης, της αλλοτρίωσης και της ανεπανόρθωτης καταστροφής των φυτικών και ζωικών ειδών υπεύθυνοι είναι οι επιχειρηματίες, οι επιστήμονες και οι πολιτικοί που επιτίθενται από κοινού στη φύση, στα ζώα και στον άνθρωπο ανελέητα, ασταμάτητα, άπληστα.

Επιστρατεύουν κάθε μέσο για να μας πείσουν ότι έχουν δίκιο, ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ότι κάθε κτηνωδία και επιβεβλημένος θάνατος είναι μέρος της "ζωής". Μιας "ζωής" στην οποία λίγο πρέπει να μας απασχολεί πόσες ασθένειες ή θάνατοι θα προκληθούν ακόμη από την βιοτεχνολογία, τι υπήρχε ως φυσικό πριν ή τι θα αφήσουμε ως "φυσικό" για το αύριο.

Η γενετική μετάλλαξη των ζωντανών οργανισμών που προέρχεται από την αυθαιρεσία του ανθρώπου επάνω στη φύση, με την κυριαρχία του κέρδους και τον έλεγχο σε κάθε πτυχή της ζωής προκαλεί ανεπανόρθωτη καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον. Οι γ.τ.ο. αναπαράγονται και μολύνουν τους φυσικούς οργανισμούς ανεξέλεγκτα παρά τις σχετικές νομοθεσίες που εγγυώνται τη δήθεν προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Νομοθεσίες, που είτε προωθούν την λεγόμενη "συνύπαρξη" -π.χ. απαγόρευση καλλιέργειας γ.τ. σπόρων σε αποστάσεις μικρότερες των 3-4 χιλιομ. από τις συμβατικές καλλιέργειες ή, δεδομένου ότι έχουν αποδεχτεί το αναπόφευκτο της επιμόλυνσης, θέτουν το όριο του 0,9% δηλ. ότι ένα προϊόν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν μη μεταλλαγμένο αν περιέχει γ.τ.ο κάτω από αυτό το όριο - είτε απαγορεύουν την καλλιέργεια των γενετικά τροποποιημένων σπόρων.

Η Monsanto, πιστός συνεργάτης των Η.Π.Α από τη δεκαετία του ‘60, όταν βομβαρδιζόταν το Βιετνάμ με το τοξικό Agent Orange, σήμερα παρουσιάζει τη δράση της σε συνεργασία με τα πολιτικά αφεντικά μέσα από την απάτη της βιοτεχνολογίας που "θα σώσει τον κόσμο από την πείνα και τις αρρώστιες".

Οι αντιστάσεις ενάντια στη βιοτεχνολογία ανά τον κόσμο είναι αρκετές.

Στην Ινδία, χωρικοί έχουν πυρπολήσει πολλές φορές σοδειές της Monsanto και έχουν καταστρέψει ολοσχερώς τις εγκαταστάσεις της.

Στη Γαλλία, ο ακτιβιστής Ρενέ Ριζέλ θα οδηγηθεί στη φυλακή για την καταστροφή γ.τ. σπόρων στο Νεράκ και την καταστροφή ενός θερμοκηπίου του κέντρου ερευνών στο Μονπελιέ το 1999.

Στη Βαρκελώνη αγρότες θα κάψουν εκτάσεις γης καλλιεργημένες με μεταλλαγμένους σπόρους.

Στην Ελλάδα επίσης πριν το 1998 είχαν δοθεί κάποιες άδειες για πειραματικές καλλιέργειες. Όμως υπήρξαν αντιδράσεις, όπως για παράδειγμα στη Βοιωτία και την Ηλεία, όπου οι αγρότες κατέστρεψαν τις φυτείες μεταλλαγμένης ντομάτας της εταιρείας Ζeneca, ενώ η παραγωγή στην Ημαθία δεν έγινε δεκτή από τις βιομηχανίες μεταποίησής της. Επίσης, μετά από διαμαρτυρία που έγινε στο γραφείο του νομάρχη Λάρισας, αποσύρθηκε η έγκριση για καλλιέργεια του μεταλλαγμένου βαμβακιού της Monsanto. Τα νομαρχιακά Συμβούλια Σερρών και Ημαθίας απέρριψαν αίτηση της εταιρείας Χελασίντ για καλλιέργεια μεταλλαγμένου καλαμποκιού, ενώ τα Ν.Σ. Ημαθίας, Σερρών, Ξάνθης, Έβρου απέρριψαν αίτημα των εταιρειών Novartis, Agrevo για μεταλλαγμένα ζαχαρότευτλα. Μέχρι τον Αύγουστο του 2004 όλοι οι νομοί της χώρας είχαν κηρυχθεί "ζώνες ελεύθερες από μεταλλαγμένα" και οι πιέσεις ενός κινήματος διαμαρτυρίας είχε συμβάλει σε αυτή την πραγμάτωση της απαγόρευσης των μεταλλαγμένων στην Ελλάδα.