(Αναρχικό Δελτίο, νο 5, Φλεβάρης 2000)

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΑΙΗ !

Παρασκευή 14 Γενάρη, στην Αθήνα... Ξεκινά η προγραμματισμένη μαθητική πορεία που σηματοδοτεί και επίσημα το τέλος του πρόσφατου κινήματος της νεολαίας μέσα από την ασφυκτική κομματική χειραγώγηση και την απροκάλυπτη κρατική καταστολή, με τους εισαγγελείς και τους μπάτσους να εισβάλουν στα κατειλημμένα σχολεία. Η τελευταία πορεία μερικών εκατοντάδων μαθητών περικυκλωμένων κι αυστηρά περιφρουρούμενων από τις κρατικές και τις κομματικές κατασταλτικές ομάδες (ΜΑΤ και ΚΝΑΤ) οδηγείται τροχάδην και ξέπνοη στους δρόμους της Αθήνας...

Κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας, το Πολυτεχνείο γίνεται σημείο συνάντησης και επικοινωνίας δεκάδων νέων που ασφυκτιούν στην αστυνομοκρατούμενη πόλη κι αρνούνται ως όρο ζωής την υποταγή στην ωμή δικτατορία των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, ενδεδυμένη τον μανδύα της δημοκρατίας. Με το τέλος της πορείας κι άλλοι ακόμη νέοι κατευθύνονται στο Πολυτεχνείο ενώ σπεύδουν στην περιοχή και τα ΜΑΤ...

Μια ομάδα από τους συγκεντρωμένους εξοπλίζεται με αυτοσχέδια μέσα και προχωρά σε δράση. Ανάμεσα σε δεκάδες οχήματα επιλέγουν και πυρπολούν ένα φορτηγάκι της εταιρείας συστημάτων πληροφορικής ALTEC. Ακολουθεί μαζική επίθεση των ΜΑΤ και οι εξεγερμένοι νέοι, αντιστεκόμενοι όσο μπορούν με τα πρόχειρα μέσα τους απέναντι στους καλοεξοπλισμένους πραιτωριανούς του καθεστώτος, καταφεύγουν μέσα στο Πολυτεχνείο. Εκεί βρίσκονται ήδη πολλοί ακόμη, στο μεγαλύτερο μέρος τους αμέτοχοι στα συγκεκριμένα γεγονότα, οι οποίοι αποκλείονται επίσης από τον αστυνομικό κλοιό...

Oι συγκρούσεις στο Πολυτεχνείο σταματούν αλλά σε ολόκληρη την περιοχή γύρω του επιβάλλεται απαγόρευση της κυκλοφορίας και εξελίσσονται ''εκκαθαριστικές επιχειρήσεις'' της αστυνομίας, όπου ξυλοκοπούνται και προσάγονται στην κρατική ασφάλεια αρκετοί νεολαίοι με βάση τα γνωστά μπάτσικα κριτήρια...

Ιδιαίτερη μεταχείριση επιφυλάσσεται σε εκείνους, που κρίνοντας ότι οι ίδιοι δεν είχαν ιδιαίτερο λόγο να παραμένουν αποκλεισμένοι στο περικυκλωμένο Πολυτεχνείο, βγήκαν από αυτό και ανυποψίαστοι για το τι τους περίμενε επιχείρησαν να περάσουν από τον αστυνομικό κλοιό : δέχτηκαν αμέσως επίθεση από τα ΜΑΤ και τους ασφαλίτες, ξυλοκοπήθηκαν και κατέληξαν στην Ασφάλεια ως κατηγορούμενοι για τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί. Έντεκα συνολικά άτομα, που συνελλήφθησαν κάτω από αυτές τις συνθήκες και με κατασκευασμένες μαρτυρίες των ίδιων των μπάτσων, οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα και έφυγαν φορτωμένοι με ένα πλήθος κατηγορίες, από τη μιά για να ικανοποιηθεί το ''κοινό αίσθημα δικαίου'' που πατρονάρουν τα ΜΜΕ ενάντια στους εξεγερμένους που διασαλεύουν την τάξη, κι από την άλλη για να καταδειχτεί ότι η αστυνομία κάνει όντως τη βρωμοδουλειά της και συλλαμβάνει τους ''ταραξίες''...

Από τους συλληφθέντες, οι έξη που είναι φοιτητές και μαθητές δικάστηκαν στο αυτόφωρο και από αυτούς οι δύο καταδικάστηκαν (σε 4 1/2 μήνες φυλακή με αναστολή) και οι άλλοι αθωώθηκαν ως ανήλικοι. Από τους υπόλοιπους που κατηγορούνται για 5 κακουργήματα δύο φοιτητές του Πολυτεχνείου και ένας μαθητής αφέθηκαν προσωρινά ελεύθεροι μέχρι την δίκη τους, με περιοριστικούς όρους και χρηματικές εγγυήσεις. Οι άλλοι δύο, ο εργάτης Κώστας Καρπούζος και ο άνεργος Παναγιώτης Κατσίλας στους οποίους εξαντλήθηκε η ωμή βία των μπάτσων και η θεσμική βία της κρατικής δικαιοσύνης, οδηγήθηκαν στις φυλακές με αναμφισβήτητα επιβαρυντικό για αυτούς ''στοιχείο'' το ότι είναι ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ, καταγραμμένοι στους ηλεκρονικούς φακέλους της ασφάλειας· όπως στην περίπτωση του Κώστα Καρπούζου το γεγονός ότι ήταν ανάμεσα στους 153 νέους που συνελήφθησαν τη 17η Νοέμβρη '98 στην πορεία του Πολυτεχνείου όταν τα ΜΑΤ και τα ΚΝΑΤ επιτέθηκαν από κοινού στο μπλοκ των αντιεξουσιαστών...

Από τις 18 Γενάρη ο Κώστας Καρπούζος και ο Παναγιώτης Κατσίλας, αρνούμενοι τον εγκλεισμό τους στις φυλακές του κράτους, τις κατηγορίες και τις μεθοδεύσεις σε βάρος τους, ξεκίνησαν τον ύστατο αγώνα για τη ζωή και την ελευθερία : ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ!

Οι φυλακισμένοι σύντροφοι δεν είναι μόνοι τους. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας κι ο αγώνας τους είναι και δικός μας αγώνας. Κι ας γίνει μια ευκαιρία αγώνα για κάθε καταπιεζόμενο και εκμεταλλευόμενο άνθρωπο (εργαζόμενο, άνεργο, νεολαίο, ντόπιο ή μετανάστη) στον δρόμο για την καθολική άρνηση και την ανατροπή του εξουσιαστικού και καπιταλιστικού κόσμου. Όσο δυνατοί κι αν είναι, εμείς πάντως θα τους πολεμήσουμε...

 

Αλληλέγγυοι Αναρχικοί

1