(Αναρχικό Δελτίο, νο 4, Γενάρης 2000)

Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΟΡΑ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου χιλιάδες εξεγερμένοι δίνουν καθημερινά σκληρές μάχες με τους δυνάστες τους, αρνούμενοι τις συνθήκες οικονομικής εκμετάλλευσης και ελέγχου της ζωής τους.

Σ΄ αυτές τις μάχες του αδιάκοπου διεθνούς κοινωνικού πολέμου πολλοί αγωνιστές έχουν πέσει στα χέρια του εχθρού και κρατούνται σαν όμηροι στις κρατικές φυλακές.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες- ένα κράτος που δομήθηκε και αναπτύχθηκε πάνω στη γενοκτονία των αυτόχθονων λαών της Αμερικής και στην υποδούλωση των Αφρικανών- η διαρκής καταπίεση κι εκμετάλλευση του έγχρωμου πληθυσμού γέννησε σημαντικές και καθόλου αμελητέες για την ιστορία αντιστάσεις.

Οι αγώνες των μαύρων έχουν τις ρίζες τους εκατοντάδες χρόνια πριν και είναι από τα πιο ζωντανά ιστορικά παραδείγματα.

Η οικονομική εκμετάλλευση, οι φυλετικές διακρίσεις, ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι ασταμάτητες αστυνομικές και ρατσιστικές επιθέσεις, είναι οι συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκε και αναπτύχθηκε ένα δυναμικό κίνημα αντίστασης που πήρε πολλές μορφές. Μέσα στις κοινότητες δημιουργήθηκαν επαναστατικές οργανώσεις μέσα από τις οποίες μαύροι αγωνιστές διεκδικούσαν το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση. Έφτιαξαν εναλλακτικά-απελευθερωτικά σχολεία, προσπάθησαν να δημιουργήσουν αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης, περίθαλψης και διατροφής για τους ανθρώπους της κοινότητας, αντιστάθηκαν υπερασπίζοντας τη ζωή τους από τις κατασταλτικές κρατικές και παρακρατικές επιχειρήσεις, πάλεψαν και συνεχίζουν να παλεύουν για την ελευθερία τους και την ελευθερία των συντρόφων τους που εξακολουθούν να υφίστανται την καταπίεση και τον ρατσισμό μέσα στις κρατικές φυλακές.

Ο Mumia Abu-Jamal βρέθηκε στο στόχαστρο των αστυνομικών αρχών την περίοδο που η κυβέρνηση εξαπέλυε μια τρομακτική επίθεση κατά του μαύρου απελευθερωτικού κινήματος. Η δίωξη και προσπάθεια εξόντωσής του -όπως άλλωστε και δεκάδων άλλων μαύρων αγωνιστών- ξεκίνησε στα πλαίσια εφαρμογής κατασταλτικών προγραμμάτων του FBI που βασικό στόχο είχαν τη διάλυση όλων των επαναστατικών οργανώσεων στις ΗΠΑ και κυρίως των μαύρων.

Ο μαχητής των Μαύρων Πανθήρων -και πριν τη σύλληψή του δημοσιογράφος ραδιοφωνικής εκπομπής γνωστός σαν "η φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή"- συνελήφθη το 1981 έξω από το σπίτι του, όταν μπάτσοι επιτέθηκαν στον αδερφό του. Στη συμπλοκή που ακολούθησε ένας μπάτσος τραυματίστηκε θανάσιμα. Ο Jamal καταδικάστηκε σε θάνατο κατηγορούμενος για τον πυροβολισμό του μπάτσου που συμμετείχε στην επίθεση.

Ο ίδιος αρνείται τις κατηγορίες και ζητάει να επαναληφθεί η δίκη του. Μέσα από τη φυλακή και σε αναμονή της εκτέλεσής του, μ΄ ένα δυναμικό λόγο για τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα στις ΗΠΑ αλλά και σε όλο τον κόσμο, συνεχίζει να αγωνίζεται για την ελευθερία στέλνοντας επαναστατικά μηνύματα, μεταδίδοντας παντού το πνεύμα της αντίστασης.

Το αμερικάνικο κράτος, με την εκτέλεση του Jamal, δεν στοχεύει μόνο στην πολιτική και φυσική εξόντωση του ίδιου, αλλά στην πραγματικότητα επιχειρεί να τρομοκρατήσει και να καταστείλει τον καθένα που αντιστέκεται.

Έτσι, η υπόθεση του Jamal αγγίζει χιλιάδες αγωνιστές σε όλο τον κόσμο ακριβώς επειδή αντιλαμβάνονται το γεγονός της εκτέλεσης ενός αγωνιστή, όχι σαν ένα απομονωμένο και μακρινό περιστατικό με περιορισμένο προσωπικό κόστος, αλλά σαν ένα πλήγμα στην ίδια την πολιτική ταυτότητα και δράση τους, ένα πλήγμα στο παγκόσμιο κίνημα αντίστασης.

Σε πολλά σημεία του κόσμου έχουν δημιουργηθεί εδώ και πολλά χρόνια επιτροπές και ομάδες αλληλεγγύης, έχουν πραγματοποιηθεί διαδηλώσεις που σε ορισμένες περιπτώσεις κατέληξαν σε συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις που τις φρουρούσαν.

Η έκφραση της αλληλεγγύης και η δράση ενάντια στην εκτέλεση του Jamal, με όποιο μέσο ο καθένας διαθέτει, αποτελεί σημείο αποφασιστικής σημασίας για το συνολικό αγώνα απελευθέρωσης όλων των πολιτικών κρατούμενων και ταυτόχρονα σημείο αναφοράς για τα περισσότερα κινήματα αγώνα διεθνώς.

Όλοι οι σύντροφοι που παραμένουν φυλακισμένοι, αδέρφια μας στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση, είναι αιτίες να αυτοοργανώσουμε τις δυνάμεις μας και να επιτεθούμε εντείνοντας τη δράση μας προς της κατεύθυνση τόσο της απελευθέρωσης των ίδιων όσο και της ελευθερίας όλων μας. Όπως λέει και ο μαύρος αγωνιστής Dhoruba Bin-Wahad: "ένα κίνημα που δεν διεκδικεί την απελευθέρωση των πολιτικών κρατούμενων είναι αναξιόπιστο, επειδή αυτοί οι κρατούμενοι είναι η ιστορία του κινήματος κι όταν αρνείσαι την ιστορία σου, αρνείσαι τον ίδιο σου τον εαυτό".

Αν αυτό που οι εχθροί της ελευθερίας φοβούνται περισσότερο είναι το πνεύμα της εξέγερσης, εμείς θα παλεύουμε διαρκώς για την εξάπλωσή του.

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ MUMIA ABU-JAMAL

λ.

Υ.Γ.: Η εκτέλεση του Jamal που είχε οριστεί για το Δεκέμβρη του ΄99 αναβλήθηκε τελικά επ΄ αόριστον.

1