Από τις πρώτες στιγμές της εκκένωσης, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, αυτόνομοι, νεολαίοι, ντόπιοι και διεθνείς αλληλέγγυοι -που όλο το τελευταίο διάστημα συμμετείχαν στις μαζικές και πολύμορφες εκδηλώσεις αλληλεγγύης στην κατάληψη- βγήκαν στους δρόμους της Κοπεγχάγης εκφράζοντας την οργή τους απέναντι στην επιθετικότητα της κερδοσκοπίας και της καταστολής. Απέναντι στην επίθεση σε έναν ελεύθερο χώρο συνάντησης, ζύμωσης, πολιτικής και πολιτιστικής έκφρασης που εδώ και 24 χρόνια αποτελεί ζωντανό σημείο αναφοράς για τα πιο ανήσυχα και ανυπότακτα στοιχεία της πόλης.

Συγκεντρώσεις, στήσιμο οδοφραγμάτων, συγκρούσεις με την αστυνομία από εκατοντάδες ανθρώπους, τόσο στην αποκλεισμένη περιοχή γύρω από την κατάληψη όσο και σε ολόκληρη την Κοπεγχάγη, συνθέτουν την ατμόσφαιρα εξέγερσης που άρχισε να επικρατεί στην πόλη αμέσως μετά την εκκένωση του σπιτιού.

Στις 5 το απόγευμα περίπου 1.500 άτομα που συγκεντρώθηκαν σε κοντινή απόσταση από το Ungdoms- huset δέχτηκαν την επίθεση της αστυνομίας, διασπάστηκαν σε μικρότερες ομάδες, και ξέσπασαν νέες σφοδρές συγκρούσεις με τις μονάδες καταστολής.

Η αστυνομία έπνιξε την πόλη στα δακρυγόνα και προχώρησε σε δεκάδες συλλήψεις -160 άτομα μέχρι τα μεσάνυχτα της 1ης Μάρτη- επιχειρώντας να αντιμετωπίσει την εκρηκτική αντίδραση των καταληψιών και των αλληλέγγυων, χωρίς όμως να τα καταφέρει αφού οι συγκρούσεις συνεχίζονταν μέχρι αργά τη νύχτα και είχαν εξαπλωθεί σε μεγάλο μέρος της πόλης.

Μετά τις συγκρούσεις που ξέσπασαν στις 16 Δεκέμβρη 2006 όταν η αστυνομία επιτέθηκε άγρια σε διαδήλωση 1.000 καταληψιών και αλληλέγγυων -διαδήλωση η οποία γινόταν στα πλαίσια ενός πολυήμερου εκδηλώσεων αντίστασης στην καταστολή της κατάληψης με σύνθημα "η τελική μάχη για το Ungdomshuset" - οι πολιτικοί επιχείρησαν να προσεγγίσουν ξανά τους καταληψίες με στόχο την εκτόνωση της κατάστασης και την εύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης. Έτσι στα τέλη Γενάρη η δήμαρχος της Κοπεγχάγης συνέστησε στους καταληψίες την αγορά ενός νέου κτιρίου με τα χρήματα που είχε συγκεντρώσει η οργάνωση Jagtvej 69 (οργάνωση αποτελούμενη από παλιούς καταληψίες και υποστηρικτές της κατάληψης) για την εξαγορά του παρόντος κτιρίου από τη Faderhuset. Να θυμίσουμε ότι η χριστιανική σέχτα είχε αρνηθεί κατ' επανάληψη να πουλήσει το κτίριο.

Οι καταληψίες απέρριψαν την πρόταση της δημάρχου απαντώντας πως δεν θα μετακινηθούν σε άλλο χώρο παρά μόνο αν ισχύσουν οι ίδιοι όροι με τους οποίους είχε παραχωρηθεί από το δήμο, μετά από δυναμικές κινητοποιήσεις μηνών, το Ungdomshuset στην πρώτη γενιά των καταληψιών του κτιρίου, το 1982: συνάπτοντας δηλαδή ένα απαραβίαστο συμβόλαιο σύμφωνα με το οποίο ο δήμος θα διαθέτει ένα χώρο δωρεάν, για πάντα.

Κι ενώ στις αρχές του Φλεβάρη είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός αστυνομικών στην Κοπεγχάγη, προμηνύοντας ουσιαστικά την επιχείρηση εκκένωσης, στις 20 Φλεβάρη πραγματοποιήθηκε η οριστική συνάντηση ανάμεσα στους καταληψίες και το δημοτικό συμβούλιο, κατά την οποία οι καταληψίες αρνήθηκαν και πάλι την πρόταση αγοράς νέου σπιτιού ενώ οι πολιτικοί απέρριψαν τις απαιτήσεις των καταληψιών. Με την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων η επικείμενη εκκένωση ήταν πια ζήτημα χρόνου...

Μια μέρα μόλις πριν την εκκένωση του σπιτιού, στις 28 Φλεβάρη, οι καταληψίες απηύθυναν διεθνές μήνυμα για εγρήγορση των αλληλέγγυων απέναντι σε επαπειλούμενο κατασταλτικό χτύπημα του σπιτιού:

Στις μητροπόλεις της Ευρώπης-φυλακή, τα αφεντικά επιχειρούν να πνίξουν κάθε φωνή που αντιμάχεται την εξουσία τους, ενώ ο πολιτισμός της εμπορευματοποίησης τείνει να αλώσει κάθε κομμάτι γης. Μέσα σε αυτή την ασφυκτική πραγματικότητα, οι κατειλημμένοι κοινωνικοπολιτικοί χώροι ως ορατά σημεία αντίστασης, ως φορείς έμπρακτης απαξίωσης του κόσμου της εξουσίας, του κέρδους, της ιδιοκτησίας, της διαμεσολάβησης των κοινωνικών αναγκών, βρίσκονται αντιμέτωποι με την επιθετικότητα της καταστολής και της κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης.

Από την κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37 στην Αθήνα -έναν κοινωνικοπολιτικό χώρο συνδεδεμένο άμεσα εδώ και 19 χρόνια με τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, που αντλεί από τον ευρύτερο χώρο της αντίστασης στο κράτος και τα αφεντικά και συνεισφέρει σε αυτόν όσο είναι δυνατό• αλλά και ένα χώρο που αποτελεί στόχο τόσο του κράτους και των παρακρατικών όσο και αρπακτικών που ορέγονται την κερδοσκοπική του εκμετάλλευση- εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους καταληψίες του Ungdomshuset που μάχονται ενάντια στην καταστολή.

Απέναντι στις κατασταλτικές επιχειρήσεις ενάντια στους κατειλημμένους χώρους αντίστασης και την προσπάθεια τρομοκράτησης όσων αντιστέκονται, ορθώνεται το ανυπότακτο πνεύμα της εξέγερσης και της αλληλεγγύης.Στην Αθήνα, στην Κοπεγχάγη και παντού, στα πλαίσια του ευρύτερου αγώνα για έναν ελεύθερο κόσμο χωρίς κράτη και αφεντικά, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση, η μόνη προοπτική που αναγνωρίζουμε στους αυτοοργανωμένους συλλογικούς χώρους αντίστασης είναι αυτή της εξάπλωσής τους.

Σημείωση: Τα γεγονότα της 1ης Μάρτη διαδέχτηκαν σημαντικές στιγμές αγώνα στην Κοπεγχάγη, όπως οι σφοδρές συγκρούσεις που ξέσπασαν τα ξημερώματα του Σαββάτου 3 Μάρτη όταν η αστυνομία επιτέθηκε σε 1.500 διαδηλωτές, οι διαρκείς μαζικές διαδηλώσεις με τελευταία αυτή του Σαββάτου 10 Μάρτη με τη συμμετοχή 6.000 ατόμων, οι αλλεπάλληλες συγκεντρώσεις αλληλεγγύης έξω από τις φυλακές όπου εξακολουθούν να κρατούνται 200 περίπου από τους εκατοντάδες συλληφθέντες.

Το πρωί της Δευτέρας 5 Μάρτη ξεκίνησε αιφνιδιαστικά η επιχείρηση κατεδάφισης του κτιρίου όπου στεγαζόταν το Ungdomshuset. Οι εργάτες που συμμετείχαν στην επιχείρηση είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους, καθώς επίσης καλυμμένα ήταν και τα διακριτικά των εταιρειών στα οχήματα που χρησιμοποιήθηκαν στις "εργασίες". Παρά τα μέτρα προστασίας ορισμένες από τις εταιρείες που συμμετείχαν στην επιχείρηση έχουν δεχτεί επιθέσεις σε οχήματά τους.

Τα πράγματα που υπήρχαν μέσα στο κτίριο βρίσκονται στην κατοχή της χριστιανικής σέχτας, σύμφωνα με την οποία οι καταληψίες μπορούν να τα πάρουν πίσω εφόσον επιδείξουν αποδείξεις αγοράς και δηλώσουν τα πλήρη ατομικά στοιχεία τους (!).

Από την 1η Μάρτη οι συλλήψεις ξεπέρασαν τις 700. Πέρα από τις συλλήψεις κατά τη διάρκεια συγκρούσεων, την καταστολή κινητοποιήσεων καθώς και τις εισβολές σε χώρους που χρησιμεύουν ως σημεία αναφοράς σε καταληψίες και αλληλέγγυους, η αστυνομία ενεργοποίησε έκτακτα μέτρα που θα ισχύουν από τις 11 ως τις 19 Μάρτη σύμφωνα με τα οποία θα πραγματοποιείται εντατικά στους δρόμους σωματικός έλεγχος σε όσους θεωρούνται "ύποπτοι". Στην Κοπεγχάγη έχουν μεταφερθεί αστυνομικοί από όλη τη χώρα, ενώ οι αρχές της Ολλανδίας και της Σουηδίας συνέδραμαν στις επιχειρήσεις καταστολής στέλνοντας αστυνομικά οχήματα.

Κινητοποιήσεις αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκαν τόσο στη Δανία όσο και σε πολλά μέρη του κόσμου, όπως στην Τσεχία, την Ιταλία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία, τη Σουηδία, το Ισραήλ, την Τουρκία, την Πολωνία, τη Γερμανία, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Αυστρία, την Ιρλανδία, την Αυστραλία, τις ΗΠΑ και αλλού.

Την Τετάρτη 7 Μάρτη, 100 περίπου αλληλέγγυοι πραγματοποίησαν κατάληψη στο δανέζικο προξενείο στη Θεσσαλονίκη και πορεία που κατέληξε στα πανεπιστήμια.

Την Τρίτη 13 Μάρτη έχει καλεστεί συγκέντρωση και πορεία προς την πρεσβεία της Δανίας στην Αθήνα από αναρχικούς-ες, καταληψίες και αλληλέγγυους-ες.

*