“Το μήνυμα αυτό έρχεται από γάλλους, άγγλους, ιταλούς, γερμανούς αναρχικούς που ζουν στην ευρύτερη περιοχή του Παρισιού και απευθύνεται στους συμπαθούντες μας σε όλο τον κόσμο. Είμαστε ανεξάρτητοι από, αν και φίλοι με, τη Γαλλική Αναρχική Ομοσπονδία, και για αυτό δεν μιλάμε στο όνομά της.

Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση εδώ μιας και νομίζουμε πως τα ξένα μέσα ενημέρωσης επιχειρούν να παρουσιάσουν τον αγώνα μας ως ένα σαφώς συντηρητικό "δεν θέλουμε να αλλάξουμε τίποτα" είδος διαμαρτυρίας, όπως έκαναν όταν περήφανα φωνάξαμε !FUCK YOU! στον Pascal, κράξαμε τον Bolkenstein και όλους τους άκαρδους μπάσταρδους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τη γαλλική πολιτική και τα ΜΜΕ. Το ΟΧΙ μας δεν ήταν ένα ρατσιστικό όχι, ήταν ένα αντι-νεοφιλελεύθερο όχι, ό,τι και αν προσπαθούν να μας πουν τα μέσα.

Αρχικά, θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι μας υποστηρίζουν καθώς και το φοιτητικό κίνημα που ταράζει την παρακμάζουσα αυτή συντηρητική χώρα για περισσότερο από ένα μήνα. Ένα ιδιαίτερο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους ιταλούς της "Contropotere" που οργανώθηκαν σε λιγότερο από τρεις ημέρες ώστε να έρθουν με λεωφορείο από τη Ρώμη, το Τορίνο, τη Γένοβα και την Μπολόνια στο Παρίσι για να μας βοηθήσουν στις επιτυχημένες διαδηλώσεις της Πέμπτης. Αύριο, Σάββατο 18 Μάρτη, θα γίνει μια πολύ μεγάλη διαδήλωση σε όλη την Γαλλία ώστε να υποχρεωθεί η νεο-συντηρητική κυβέρνηση των Σιράκ και Βιλπέν να αποσύρει τις τροποποιήσεις στον εργασιακό νόμο.

Οι τροποποιήσεις αυτές στοχεύουν στη δημιουργία ενός νέου εργασιακού συμβολαίου, το ονομαζόμενο CPE, το οποίο θα επιτρέπει στις εταιρείες να απολύουν εργαζομένους χωρίς απολύτως ΚΑΜΙΑ αιτιολόγηση. Προς το παρόν στοχεύει στην κατηγορία των νέων 15-25χρόνων, καθώς η κυβέρνηση υπολόγιζε ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα αντιδράσουν καθόλου στην απόλυσή τους.

Όπως και το Νοέμβρη, χρησιμοποίησαν παλιούς νόμους ώστε να "επιταχύνουν" (δηλαδή να παρακάμψουν) τη (σαφώς ψευτο-) δημοκρατική διαδικασία προκειμένου να περάσουν νόμους που θα συμμορφώνονται με τους καπιταλιστές συμμάχους τους και το όραμα της νέας τάξης πραγμάτων.

Είχαμε μαζικές ταραχές το φθινόπωρο που πέρασε, οι οποίες δεν χειραγωγήθηκαν ή ελέγχθηκαν από κανένα (και αυτό πρέπει να μαθευτεί: οι ίδιες οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες δήλωσαν πως δεν επρόκειτο για θρησκευτικές ή εγκληματικές ενέργειες αλλά για την αντίδραση ενός πληθυσμού που έχει σιχαθεί την ζωή του) πέρα από την επιθυμία να απαντηθεί η βία που οι φτωχοί των προαστίων αντιμετωπίζουν κάθε μέρα από τους μπάτσους στο χώρο εργασίας και την κοινωνία γενικότερα.

Η Γαλλία δεν είναι παράδεισος, το Παρίσι μπορεί να είναι ευχάριστο για λίγες ημέρες αλλά είναι σκληρός τόπος για να ζήσει κανείς μιας και υπάρχει πολύς φθόνος και πολλοί άνθρωποι στα περίχωρά του που επιδιώκουν τον υποτιθέμενο χρυσό τρόπο ζωής του παρελθόντος.

Εμείς οι αναρχικοί προσπαθούμε να διευρύνουμε τον αγώνα που διοχετεύεται στον ρεφορμισμό από ξεπουλημένες φοιτητικές ενώσεις (την UNEF βασικά) ενώ σε μεγάλο βαθμό η αυτονόμηση έχει αυξηθεί κατά πολύ τον τελευταίο μήνα. Από τις αρχές του Μάρτη περίπου τα 3/4 των 84 γαλλικών σχολών απεργούν, καθώς και γυμνάσια στο Παρίσι, τη Ρουέν, την Καν, την Τουλούζη, τη Μασσαλία, το Μπορντώ, τη Λιμόζ και αλλού.

Οι απεργίες αποφασίζονται με ψήφο στις συνελεύσεις και οι προτάσεις για απεργία συνήθως αντιστοιχούν στο 3 προς 1 υπέρ. (...) Η ένωση εργατών, όπως και το ΄68, φοβάται την αυτονόμηση των διάφορων κινημάτων αν και σύμφωνα με αρκετές δημοσκοπήσεις το 65% του πληθυσμού επιθυμεί την απόσυρση του νομοσχεδίου. Ελπίζουμε πως τα μέλη των συνδικάτων ΑΠΟ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ θα ενισχύσουν το κίνημα με την υποστήριξη και την εμπειρία τους μιας και οι ηγεσίες τους δεν πρόκειται να κηρύξουν γενικές απεργίες για χάρη των νέων.

Έχουμε επίσης ανακαλύψει και πάλι τις “χαρές” του φασισμού, καθώς 50 με 100 ακροδεξιοί UNI-RED-FNJ (η Uni είναι μια ακροδεξιά φοιτητική ένωση, η RED έχει διαλέξει πολύ κακό όνομα γιατί πρόκειται για μια ρατσιστική/ομοφοβική ένωση και η FNJ αποτελεί το παράρτημα νέων του Εθνικού Μετώπου, δηλαδή των γουρουνιών), περιπολούν στους μικρούς δρόμους του Quartier Latin, χωρίς καμία σχεδόν ενόχληση από τους μπάτσους, με μπαστούνια του μπέηζμπωλ και κράνη, χτυπώντας κάθε αντι-cpe ακτιβιστή που συναντάνε. Περιττό να πούμε πως τους τσακίζουμε άσχημα (...)

Για μια εβδομάδα τώρα όλο και περισσότεροι άνθρωποι ξενερώνουν με τους ηγέτες των συνδικάτων που τους καλούν σε διαδηλώσεις από τις 2 μέχρι τις 5 και τους ευχαριστούν στη συνέχεια ζητώντας τους να επιστρέψουν στα σπίτια τους, λέγοντας πως ήταν μια καλή διαδήλωση. “Δεν θέλουμε διαπραγματεύσεις που αφορούν τον CPE, θέλουμε την ολοκληρωτική απόσυρσή του”.

Την Πέμπτη 16 Μάρτη περισσότεροι από χίλιοι άνθρωποι αγνόησαν την έκκληση του συνδικάτου και συνέχισαν τις διαμαρτυρίες, επιτιθέμενοι στους μπάτσους και επιχειρώντας να ξαναμπούν στην οχυρωμένη Σορβόννη και να ανακτήσουν τον έλεγχό της μετά την έξωση μας πριν από 8 ημέρες, πολύ μετά αφότου οι συνεργαζόμενοι ηγέτες των συνδικάτων είχαν επιστρέψει στα σπίτια τους για το τσαγάκι τους, ικανοποιημένοι που το λογότυπο του συνδικάτου τους θα εμφανίζονταν σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια. Οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν αυτούς που εδώ χαρακτηρίζουμε ως προδότες της κοινωνίας, όπως ακριβώς και τα κομμουνιστικά, πράσινα, σοσιαλιστικά και επαναστατικά κόμματα (τα PC, Les Verts, PS, LCR) και τις ηγεσίες των εργατικών συνδικάτων (των CGT, CFDT, CFTC κυρίως). Γνωρίζουμε πως οι πολιτικές αρκετών μικρότερων ευρωπαϊκών χωρών έχουν ευθυγραμμιστεί με εκείνες των τριών μεγάλων ευρω-κρατών και πως για αυτόν το λόγο (...) προσπαθούμε όσο μπορούμε να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει πως οφείλουμε να διεθνοποιήσουμε τον αγώνα ενάντια στην παγκόσμια κρατική καταπίεση και την καθημερινή ανασφάλεια.

Προς το παρόν είναι δύσκολο να βρεθούν τρόποι διεύρυνσης των διεκδικήσεών μας μιας και οι περισσότεροι σπουδαστές πιστεύουν αθώα πως το πρόβλημα αρχίζει και τελειώνει με τον CPE.

Όποιος ήταν στη Γένοβα, το Σηάτλ ή τη Γενεύη γνωρίζει πως ένα απλό εργασιακό συμβόλαιο δεν είναι τίποτα στην πραγματικότητα συγκρινόμενο με τη βία της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και όλων εκείνων των γαμημένων λεσχών Bilderberg - SkullsnBones που σχεδιάζουν την εκπλήρωση όλων εκείνων των μεθόδων ελέγχου και καταστολής της Νέας Τάξης για τη διαιώνιση της καταπίεσης, την αποδυνάμωση της μαχητικότητας και τον ελιτισμό της τεχνολογικής υπεροχής.

Ξέρουμε πως δεν είμαστε μόνοι μας, και θέλουμε να γνωρίζετε πως ούτε και εσείς είστε μόνοι σας.

Αύριο θα αφιερώσουμε τις συγκρούσεις της ημέρας σε όλους τους εραστές της ελευθερίας σε όλο τον κόσμο που αντιμετωπίζουν πολλαπλάσια την καταστολή και τις άθλιες συνθήκες ζωής από εμάς, τους ανθρώπους στην Αμερική και την Ευρώπη, στους αγρότες, τους φοιτητές, τις γυναίκες, τα παιδιά που αγωνίζονται καθημερινά στην Κίνα, την Κορέα, την Ασία, τη Νότια Αμερική, την Αφρική, το Ιράν, το Ιράκ. ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους που αγωνίζονται ενάντια στον θρησκευτικό, οικονομικό και πολιτικό σκοταδισμό, την καταπίεση και τον δεσποτισμό”.