Αναρχικό Δελτίο, νο 36, Οκτώβρης 2005

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Το Τείχος, “η αρχή μιας νέας εποχής”...

Πέρασε ένας χρόνος σχεδόν από το θάνατο του Αραφάτ [4/11/04] και εννιά μήνες από την τετραμερή διάσκεψη κορυφής που διεξήχθη “υπό την αιγίδα” της υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις στο Σαρμ Ελ Σέιχ της Αιγύπτου [8/2/05], με τη συμμετοχή του ισραηλινού πρωθυπουργού Αριέλ Σαρόν, του παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούντ Αμπάς, του αιγύπτιου πρόεδρου Μουμπάρακ και του βασιλιά της Ιορδανίας Αμπντάλα. Ήταν τότε που ο Αμπάς δήλωσε πως συμφώνησε με τον Σαρόν να σταματήσουν αμοιβαία κάθε πράξη βίας κατά των απανταχού ισραηλινών και παλαιστινίων, και πρόσθεσε: "Η ηρεμία που θα γνωρίσουν τα εδάφη μας από σήμερα σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας εποχής, μια αρχή για την ειρήνη και την ελπίδα..."

Επρόκειτο για την επίσημη από μέρους της Παλαιστινιακής Αρχής αποκήρυξη της Ιντιφάντα με αντάλλαγμα μια σειρά περιορισμένων παραχωρήσεων -την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από πέντε αυτοδιοικούμενες πόλεις της Δυτ. Όχθης (Ραμάλα, Ιεριχώ, Βηθλεέμ, Τουλκαρέμ και Καλκίλια), τη διάλυση των ισραηλινών οικισμών στη Λωρίδα της Γάζας, την απελευθέρωση 400-500 παλαιστίνιων κρατούμενων -από τους 7.500 που κρατούνται όμηροι στις ισραηλινές φυλακές- και την προοπτική επανέναρξης των “ειρηνευτικών” συνομιλιών για την επαναφορά του σχεδίου “οδικός χάρτης”.

Εννιά μήνες μετά, το εντυπωσιακότερο γεγονός της περιόδου ήταν η ολοκλήρωση της περιπετειώδους αποχώρησης του ισραηλινού στρατού και των εποίκων από τους 21 οικισμούς στη Λωρίδα της Γάζας μετά από 38 χρόνια κατοχής. Μια αποχώρηση επιβεβλημένη από την ίδια την αιματοβαμμένη ιντιφάντα που ανάγκασε το Ισραήλ να εγκαταλείψει τους σχεδιασμούς του σε αυτήν τη λιλιπούτεια περιοχή προκειμένου να τους προωθήσει και να τους παγιώσει στην περιοχή της Δυτικής Όχθης. Να σημειωθεί πως η Λωρίδα της Γάζας είναι μια μικροσκοπική περιοχή με έκταση μόλις 360 τ.χλμ., πληθυσμιακά κορεσμένη [οι 7.500 έποικοι ζούσαν ανάμεσα σε 1.300.000 παλαιστίνους], χωρίς φυσικούς πόρους και ιδιαίτερη στρατηγική σημασία. Αντιθέτως, η Δυτική Όχθη, όπου επικεντρώνονται οι σχεδιασμοί του Ισραήλ, είναι μια περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας και με σημαντικούς υδάτινους πόρους. Έχει έκταση 5.860 τ.χλμ. και κατοικείται από 2,4 εκατομμύρια παλαιστίνιους και 120.000 ισραηλινούς έποικους κατανεμημένους σε 121 οχυρούς οικισμούς, από τους οποίους το Ισραήλ σκοπεύει να διαλύσει μόνο τους τέσσερις, μεταφέροντας τον πληθυσμό τους στους υπόλοιπους.

Η αναδίπλωση λοιπόν από τη Λωρίδα της Γάζας αποτελούσε μια απαγκίστρωση από το ελάσσον χάριν του μείζονος δηλ. την επίταση της πολιτικής της προσάρτησης και της εθνοκάθαρσης στη Δυτ. Όχθη, με αιχμή της πολιτικής αυτής το λεγόμενο Τείχος Ασφαλείας, το οποίο σε πρώτη φάση προορίζεται να φθάσει σε μήκος τα 670 χλμ. θέτοντας σε μόνιμο κλοιό τη Δυτική Όχθη, αποκλείοντας τις πόλεις και τα χωριά, απαλλοτριώνοντας και αποσπώντας νέα εδάφη, εγκλωβίζοντας πληθυσμούς. Κι ενώ λοιπόν εξελισσόταν η περιπετειώδης διάλυση των ισραηλινών οικισμών στη Λωρίδα της Γάζας και η αντικατάσταση των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής από τις δυνάμεις ασφαλείας της Παλαιστινιακής Αρχής, στη Δυτική Όχθη συνεχιζόταν απρόσκοπτα κι εντατικά η οικοδόμηση του Τείχους.

Σε μεγάλο μέρος του, το γιγαντιαίο Τείχος έχει ήδη υψωθεί κυρίως στο βορά της Δυτ. Όχθης και την περιοχή της Ιερουσαλήμ, προσαρτώντας νέα εδάφη στο Ισραήλ και δημιουργώντας μια νέα κατηγορία δεκάδων χιλιάδων παλαιστινίων προσφύγων. Εκείνων που βρέθηκαν να ζουν εγκλωβισμένοι στα αποκλεισμένα εδάφη ανάμεσα στη ‘’πράσινη γραμμή’’ της ανακωχής του 1967 και το Τείχος. Οι πρώτοι μετατοπισμένοι ξεπερνούν ήδη τα 10.000 άτομα ενώ στην περιοχή της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, στην οποία εξελίσσεται μια μακροχρόνια πολιτική εθνοκάθαρσης, έχουν αποκλειστεί 50.000 παλαιστίνιοι κι αναμένεται ότι θα αναγκαστούν να μεταφερθούν στην Δυτ. Όχθη.

Με την ολοκλήρωσή του, το Τείχος θα κατακερματίζει τα εναπομείναντα παλαιστινιακά εδάφη, χωρίζοντάς τα σε τρεις απομονωμένες ζώνες, ένα είδος αυτοδιοικούμενων καντονίων, κατά το πρότυπο των “μπαντουστάν” του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ. Αυτά τα τρία “μπαντουστάν”, κυκλωμένα από τους οικισμούς-φρούρια και το Τείχος, μαζί με το γκέτο της Λωρίδας της Γάζας είναι ό,τι “καλύτερο“ επιφυλάσσει το Ισραήλ στους παλαιστίνιους. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο νοτιοαφρικανός Τζ. Ντάγκαρτ, ειδικός εισηγητής στην 60ή Γ.Σ. του ΟΗΕ για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, χαρακτήρισε το καθεστώς διαβίωσής τους ως απαρτχάιντ ‘’χειρότερο από εκείνο που υπήρχε κάποτε στη Νότια Αφρική’’!

Το 42% του πληθυσμού των 3,8 εκατομμυρίων παλαιστινίων που ζουν στη Δυτ. Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας είναι πρόσφυγες και ζουν σε καταυλισμούς, και το μεγαλύτερο μέρος του συνολικού πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της απόλυτης φτώχειας, κατορθώνοντας να επιβιώνει χάρη σε ανθρωπιστική βοήθεια από το εξωτερικό. Να προστεθεί πως η συντριπτική πλειοψηφία των παλαιστινίων στα κατεχόμενα και τα αυτοδιοικούμενα εδάφη δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό καθώς οι ισραηλινές επιδρομές και οι βομβαρδισμοί έχουν καταστρέψει συστηματικά το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών.

Πρόκειται για τις συνέπειες ενός μακροχρόνιου ολοκληρωτικού πολέμου του Ισραήλ και των διεθνών συμμάχων του ώστε η καταστροφή του παλαιστινιακού λαού να τον αναγκάσει να εγκαταλείψει την αντίσταση στην κατοχή, στην κυριαρχία του Ισραήλ και στους σχεδιασμούς για τη γεωπολιτική αναμόρφωση στην περιοχή.

Κλείνοντας και αυτό το σημείωμα για τις συνθήκες και τις εξελίξεις από τον ολοκληρωτικό πόλεμο του Ισραήλ, να επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά ότι το δικό μας επαναστατικό, απελευθερωτικό όραμα με τις αξίες και τις αρχές που εμπεριέχει όχι μόνο δεν μας ωθεί να αποστρέψουμε το βλέμμα από τον αιματοβαμμένο αγώνα στην Παλαιστίνη, αλλά αντιθέτως μας υπαγορεύει να τον αντικρίσουμε με ευθύτητα, κριτικά μα και αλληλέγγυα. Επειδή ακριβώς, πέρα από την πολιτική ή θρησκευτική χειραγώγηση του παλαιστινιακού προλεταριάτου και τις διεκδικήσεις “εθνικής αποκατάστασης” στους θύλακες της Δυτ. Όχθης και της Γάζας ή ακόμη και σε όλη την έκταση της Παλαιστίνης, η εξέγερση πάνω από όλα αντλεί από την πηγαία διεκδίκηση των καταπιεσμένων για ζωή, ελευθερία και αξιοπρέπεια.

 

O. N. 15/10/05

*

1