(Αναρχικό Δελτίο, νο
20, Φλεβάρης 2003)KΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ/ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
Σε μια ασφυκτική πραγματικότητα, όπου η "ζωή" ρυθμίζεται σύμφωνα με τις κυρίαρχες επιταγές του σύγχρονου καθεστώτος καταπίεσης -τη διαρκή επέκταση του κεφάλαιου και την ένταση του κοινωνικού ελέγχου-, οι κοινωνικο/πολιτικοί χώροι που έχουν δημιουργηθεί με βάση τον αυτοκαθορισμό των ανθρώπινων αναγκών και επιθυμιών ενάντια στη λογική της διαμεσολάβησης και εκμετάλλευσής τους, φιλοξενώντας δραστηριότητες ανταγωνιστικές προς την εξουσία και το κεφάλαιο και λειτουργώντας σαν σημεία αναφοράς για πολύ περισσότερους ανθρώπους από όσους τους διαχειρίζονται, αποτελούν μια έμπρακτη και προταγματική απάντηση κόντρα στις "αξίες" που θέλει να επιβάλει η κυριαρχία, αυτές της εξατομίκευσης και της υποταγής.
Πρόσφατα γνωστοποιήθηκε πως το κατειλημμένο κτίριο της οδού Νάξου 75 & Κρασσά στην πλ.Κολιάτσου, στο οποίο στεγάζεται το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων εδώ και έξι χρόνια, σχεδιάζεται να κατεδαφιστεί άμεσα προκειμένου στη θέση του να κατασκευαστεί γκαράζ αυτοκινήτων. Το σχέδιο κατεδάφισης του συγκεκριμένου χώρου και οικονομικής εκμετάλλευσής του εντάσσεται σε μια ευρύτερη λογική μετατροπής και
του τελευταίου εκταρίου γης σε πηγή κέρδους για τα μικρά ή μεγάλα αφεντικά.Δεν είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι του συγκεκριμένου στεκιού έρχονται αντιμέτωποι με τα σχέδια του ιδιοκτήτη για εκμετάλλευση της περιουσίας του και με τις απειλές του για κατεδάφιση. Όπως όμως δεν ενέδωσαν ούτε στις απόπειρες εκφοβισμού τους ούτε στις επιθέσεις φασιστοειδών προκειμένου να εγκαταλείψουν το χώρο τους, έτσι αντιστέκονται και τώρα απέναντι στις προσπάθειες εξαναγκασμού τους προς την ίδια κατεύθυνση.Δραστηριοποιούμενοι στο από 15ετίας κατειλημμένο κτίριο της οδού Λέλας Καραγιάννη 37, σε ένα εγχείρημα που αντλεί μέσα από το χώρο της άρνησης στην εξουσία και το κεφάλαιο και συνεισφέρει σ' αυτόν κατά το δυνατόν, έχουμε κάθε λόγο να είμαστε αλληλέγγυοι στο αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων.
Για μας, η έμπρακτη αλληλεγγύη στους αυτοδιαχειριζόμενους κοινωνικό/πολιτικούς χώρους, ιδιαίτερα τους κατειλημμένους, -χωρίς να απαλείφει την ιδιαιτερότητα στις διαδρομές και τη διαφορετικότητα στις τοποθετήσεις στα πλαίσια του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού- πηγάζει κυρίως από την επιθυμία για εξάπλωσή τους ως μέρος της διαρκούς αναζήτησης και ενθάρρυνσης τρόπων διάρρηξης των επιβαλλόμενων από την κυριαρχία διαχωρισμών, του κλίματος συναίνεσης και σιωπής, ενάντια στις σύγχρονες συνθήκες εκμετάλλευσης και καταπίεσης, ενάντια στην επιβολή του κοινωνικού ελέγχου και τις προσπάθειες εξουδετέρωσης των κοινωνικών αντιστάσεων.
Εστίες συνάντησης, επικοινωνίας, αντιπληροφόρησης και δραστηριοποίησης, οι αυτοοργανωμένοι χώροι είναι χώροι άρνησης και αμφισβήτησης ενάντια στα σύγχρονα δεσμά της ατομικής και κοινωνικής ελευθερίας. Και σαν τέτοιους τους υπερασπιζόμαστε απέναντι είτε σε κατασταλτικές μεθοδεύσεις είτε σε αναπτυξιακά σχέδια και κερδοσκοπικά συμφέροντα μικρών ή μεγάλων αφεντικών. Γιατί η μόνη προοπτική που αναγνωρίζουμε στα εγχειρήματα κοινωνικής αντίστασης είναι αυτή της συνέχειας, του εμπλουτισμού και της εξάπλωσής τους.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΩΝ (Νάξου 75 & Κρασσά)
Σύντροφοι/ισσες από το κατειλημμένο έδαφος της Λέλας Καραγιάννη 37 -
3 Φλεβάρη ’03
[Στις 4 Φλεβάρη έγινε στους δρόμους γύρω από το Στέκι πορεία αλληλεγγύης στην οποία συμμετείχαν περισσότερα από 200 άτομα, και στις 6 Φλεβάρη έγινε παρέμβαση αλληλεγγύης με μικροφωνική στην πλατεία Κολιατσου όπου συμμετείχαν περισσότερα από 50 άτομα.]