MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης νο 54, Νοέμβρης 2009

ΘΕΑΤΡΙΚΟ LIVE ΣΤΗΝ ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ
κόντρα στην ενσωμάτωση και τη χειραγώγηση

Πραγματοποιήθηκε στις 19/10/09 το βράδυ στην πλατεία Βικτωρίας η παράσταση δρόμου με θεατρικά τραγούδια της ομάδας Ανάπλους, σε μια εκδήλωση κόντρα στη διοργάνωση από το κράτος του «1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου» που αυτοπαρουσιάζεται με το ιδεολογικό περίβλημα μιας «μικρής ‘αναίμακτης’, ειρηνικής χωρίς ζημία και με πολλά οφέλη θεατρικής εξέγερσης». Η εκδήλωση στη Βικτώρια πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια και τη στήριξη πολλών συντρόφων και σε αλληλεγγύη με τους 8 συλληφθέντες διαδηλωτές της πορείας που έγινε στη Νίκαια για τη δολοφονία από τους μπάτσους του 25χρονου Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ.

"... περνάμε μέσα από τις σειρήνες που κόβουνε το δρόμο
Και τολμάμε να μην ανταποκριθούμε στις προκλήσεις τους
Παρά να ακολουθήσουμε τη διαίσθηση
Την παρόρμηση
Που θα μας περάσει μέσα από τις συμπληγάδες των ειδικών
Στα δικά μας νερά
Στον άγνωστο κόσμο μιας ακόμα διαδρομής
Σ' ένα ταξίδι
Σ' ένα όνειρο
Σε μια επιλογή
Σε μια αμετάκλητη στροφή..."

Κάνουμε θέατρο στους δρόμους…

Εκεί όπου τον Δεκέμβρη του 2008 η οργή για την κρατική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου πήρε τη μορφή της γενικευμένης ανταρσίας κόντρα στη νομιμότητα της παραίτησης, της παράδοσης, της σιωπής. Εκεί όπου η άρνηση μιας ζωής εκχωρημένης στους μοντέρνους αφεντάδες βρήκε την τέλεια όψη της στα οδοφράγματα, τις συγκρούσεις με τους ένστολους φονιάδες, τις καταστροφές των εμπορικών ναών. Εκεί όπου το όραμα για μια ζωή ελεύθερη από τα δεσμά της εξουσίας αντίκριζε το ζωντανό του είδωλο στη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση των εξεγερμένων. Στους δρόμους της εκρηκτικής συνάντησης αγωνιστών, εργαζόμενων, άνεργων, νεολαίων, μεταναστών. Στους δρόμους της αλληλεγγύης με τους αιχμαλώτους της εξέγερσης, της αντεπίθεσης στην κτηνωδία της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της μαχητικής αντίστασης στη λεηλασία των ελεύθερων χώρων πρασίνου. Στους δρόμους του κοινωνικού σαμποτάζ στην αντι-εξεγερτική εκστρατεία του κράτους και των ΜΜΕ, της προάσπισης των κατειλημμένων χώρων αντίστασης, της δημιουργίας νέων αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, της διάρρηξης του τρόμου των ρατσιστικών πογκρόμ και των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων. Στους δρόμους της εξέγερσης. Εκεί όπου γράφεται η ιστορία της αξιοπρέπειας των καταπιεσμένων.

Αλλά και στους δρόμους όπου ο αστυνομικός στρατός κατοχής σπέρνει τον τρόμο για να εγγυηθεί την υπεροχή της Δημοκρατίας, την απρόσκοπτη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και την ωμή εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης ντόπιων και μεταναστών. Στους δρόμους της ομαλότητας. Εκεί όπου οι κλειδαριές στη μεγάλη φυλακή του πολιτισμού της κυριαρχίας έχουν την όψη της συναίνεσης, της υποκρισίας, της εξατομίκευσης.

Σε αυτούς τους δρόμους λοιπόν διεξάγεται από τις 16 έως τις 20 Οκτωβρίου στην Αθήνα το «1ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου». Μια διοργάνωση που αυτοπαρουσιάζεται με το ιδεολογικό περίβλημα μιας «μικρής ‘αναίμακτης’, ειρηνικής χωρίς ζημία και με πολλά οφέλη θεατρικής εξέγερσης», παρέχοντας εγγυήσεις για μια συμφέρουσα για τα αφεντικά, παροπλισμένη κοινωνική-καλλιτεχνική έκφραση. Μια διοργάνωση που τελεί υπό την αιγίδα και την υποστήριξη διόλου αναίμακτων ή ειρηνικών οργανισμών όπως:

- του δήμου Αθηναίων, που παραδίδει μαθήματα ολοκληρωτισμού με κορυφαία δείγματα γραφής τη γιγαντιαία αστυνομική επιχείρηση για την εκκένωση της κατάληψης Μυλλέρου & Γερμανικού το Μάη του 2007, την αιφνιδιαστική κοπή 45 δέντρων στο πάρκο Κύπρου & Πατησίων στις 26 Γενάρη 2009 υπό την προστασία των ΜΑΤ προκειμένου στη θέση του να κατασκευαστεί πάρκινγκ, τους σοβαρότατους τραυματισμούς από την αστυνομία σε διαδήλωση για την υπεράσπιση του πάρκου έξω από το Δημαρχείο στις 2 Φλεβάρη του 2009.

- των υπουργείων παιδείας και πολιτισμού, που ο οργανικός ρόλος τους στον κορμό της κρατικής και καπιταλιστικής μηχανής συνεπάγεται την πλήρη συνενοχή σε κρατικά εγκλήματα όπως αυτά των δολοφονιών του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου και του 25χρονου πακιστανού μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ που βασανίστηκε μέχρι θανάτου στο Α.Τ. Νίκαιας.

- της εταιρείας Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ που διαχειρίζεται τα μεγαθήρια που κατασκευάστηκαν για την ολυμπιακή φιέστα του 2004, στα εργοτάξια των οποίων έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 14 εργάτες ενώ οι τραυματισμοί ήταν εκατοντάδες.

… αλλά και με τη χορηγία του επίσημου φορέα του κρατικού τζόγου «ΟΠΑΠ».

Μια διοργάνωση που πραγματικά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το Αστικό Θέατρο, αφού τα κόκκινα χαλιά και οι ταξιθέτες έχουν αντικατασταθεί από την κρατική προστασία που εκφράζεται με τη μορφή της συναλλαγής, της έγκρισης, της χρηματοδότησης, ακόμα και της αστυνόμευσης.

Μια διοργάνωση που από τη μια βασίζει την απήχησή της στην προώθηση του εναλλακτικού της προφίλ και από την άλλη διατυμπανίζει ότι στόχος της «είναι η καθιέρωση ενός θεσμού, που πολύ σύντομα θα μπορεί να αναδειχτεί σε μια κορυφαία διοργάνωση πολιτισμού, αλλά και επένδυση, πολιτιστική, τουριστική και οικονομική».

Από την πλευρά μας, πιστεύουμε ότι μέσα στις συνθήκες του κυρίαρχου εκβιασμού για ενσωμάτωση ή απομόνωση, η αποπολιτικοποίηση της καλλιτεχνικής έκφρασης δεν αντανακλά μια αντίληψη για την τέχνη, αλλά μια αντίληψη για την ζωή. Ότι η ουσιαστική δυναμική του δημόσιου χαρακτήρα της θεατρικής πράξης στο δρόμο δεν αντλεί από τη μετατροπή της πόλης - φυλακή σε σκηνογραφία, αλλά σε πεδίο επικοινωνίας και συνάντησης μέσα από τη χρήση μιας άλλης γλώσσας που απευθύνεται στο σύνολο του ψυχικού κόσμου των περαστικών - ακροατών: τη λογική, τη φαντασία, το συναίσθημα, τη διάθεση για παιχνίδι. Μια γλώσσα που από μαγική γίνεται ύπουλη όταν κάνει συμφωνία σιωπής για τις συνθήκες μέσα στις οποίες μιλιέται. Συνθήκες που σήμερα αποτυπώνονται στην ανανέωση της κρατικής και καπιταλιστικής επιθετικότητας μετά την εκλογική απάτη της 4ης Οκτωβρίου με στόχο την εκμηδένιση της απειλής των επερχόμενων κοινωνικών εκρήξεων. Η εντεινόμενη αστυνομοκρατία στα Εξάρχεια αλλά και σε κάθε γειτονιά, η μηδενική ανοχή σε κάθε κοινωνική κινητοποίηση –όπως η πρόσφατη συγκέντρωση εργατών της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, η σύλληψη 8 διαδηλωτών και η απόδοση βαρύτατων κατηγοριών σε βάρος τους μετά την πορεία στο Α.Τ. Νίκαιας από αναρχικούς και αντιεξουσιαστές στις 17/10 για τη δολοφονία του μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ- αποτελούν δυναμικές εκφράσεις αυτής της επιθετικότητας με τη μορφή της καταστολής.

Τέλος, αν μέσα σε αυτή τη συγκυρία χρειάζεται να διαλέξουμε σε ποιους δρόμους προτιμάμε να κάνουμε θέατρο, τότε αυτοί δεν αξίζει να είναι της ομαλότητας, αλλά της εξέγερσης!

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ 1000 ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ, ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

Θεατρικό live:
- τραγούδια από την παράσταση «ταξίδι στην ιστορία των ιών της υπακοής»
- «Το δώρο, ένα μουσικό ποίημα»

19 Οκτώβρη 2009, Θεατρικός Κύκλος Ανάπλους

Ο “Ανάπλους” στεγάζεται στην κατάληψη Λ. Καραγιάννη 37
Για επικοινωνία: anaplous04@yahoo.gr

*