MAΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ, Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης, νο 49, Νοέμβρης 2007

Οι κρατούμενοι Γιώργος Τσόλκας, Μάριος Τσουραπάς, Γιάννης Λαζαρίδης χαιρετίζουν την κινητοποίηση για τις φυλακές

Από εδώ που ορθώνονται καταθλιπτικά οι φράχτες, οι τοίχοι και τα σιδερένια κάγκελα. Εδώ όπου βασιλεύουν οι ανθρωποφύλακες και πάνω στους φυλακισμένους ασκείται κάθε είδους βαναυσότητα και εξευτελισμός, στο όνομα της “δικαιοσύνης”, της ολικής ασφάλειας και της μηδενικής ανοχής. Εδώ που απαξιώνεται και περιφρονείται όχι μόνο κάθε ίχνος αξιοπρέπειας αλλά και η ίδια η ζωή.

Σκοπός η επαναφορά του ανθρώπου στην κανονικότητα και στα αυστηρά πλαίσια που θέτουν οι κυρίαρχοι· η συστηματική μαζική ηθική, ψυχολογική και φυσική εξόντωση στην οποία υπόκεινται οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα στα κολαστήρια.

Σε όσους κρατάνε μια αγωνιστική στάση, αρνούμενοι να συνεργαστούν, η απάντηση είναι οι ξυλοδαρμοί, οι μεταγωγές και τα πειθαρχικά. Αυτά όμως, όπως και τα πανούργα σχέδια των ανθρωποφυλάκων, οι ταλαιπωρίες και η απομόνωση που απεργάζονται εναντίον μας, δεν είναι ικανά να κάμψουν το ηθικό, την αντίσταση και τη θέλησή μας να συνεχίσουμε τον αγώνα και μέσα από τα κάγκελα. Η αλληλεγγύη σε όσους βρίσκονται όμηροι στα χέρια του κράτους αποτελεί μονόδρομο για όσους αντιστέκονται και οραματίζονται έναν κόσμο χωρίς φυλακές, εξουσία και εκμετάλλευση.

Οι κινήσεις - δράσεις αλληλεγγύης υπενθυμίζουν πως όσοι αγώνες έχουν γίνει μέχρι τώρα, είτε μέσα από τα κάγκελα είτε στους δρόμους, για αξιοπρέπεια και ελευθερία συνεχίζονται δυνατότεροι και δυναμώνουν τις σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.

Αυτοί οι άνθρωποι που στέκονται αλληλέγγυοι με κάθε τρόπο στο πλευρό των κρατουμένων, ρισκάροντας, αξίζουν πολλά παραπάνω από ένα ευχαριστώ.

Αν μη τι άλλο αυτές οι κινήσεις δείχνουν ότι κάποιοι σέβονται και εκτιμούν τους αγώνες που και οι ίδιοι έχουν δώσει. Αλλά σέβονται και τιμούν και τη μνήμη όλων όσοι χάθηκαν μέσα στα κολαστήρια της ντροπής, υπενθυμίζοντας ότι κάποιοι δεν ξεχνούν και δεν θα ξεχάσουν. Οι υπόλοιποι ας αρέσκονται στο να φοράνε τον άθλιο και κακάσχημο μανδύα της ντροπής (αυτόν της υποταγής), αδιαφορώντας ακόμα και για την ίδια τη ζωή.

 

*