Αναρχικό Δελτίο, νο 43, Φλεβάρης 2007

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ
ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Η προωθούμενη από το κράτος και το κεφάλαιο αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος (για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων) και την προώθηση του νέου νόμου-πλαίσιο αποτελεί μέρος της ευρύτερης διαδικασίας εκσυγχρονισμού των δομών καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Ουσιαστικά πρόκειται για την ανανέωση της επιθετικότητας των κυρίαρχων απέναντι στην κοινωνία σε μια σειρά από μέτωπα, όπως της εκπαίδευσης και της εργασίας, με την παράλληλη ένταση της κρατικής καταστολής και του ελέγχου.

Οι κινητοποιήσεις του περασμένου Μάη-Ιούνη αλλά και του Οκτώβρη-Νοέμβρη αποτέλεσαν ανάχωμα στους κρατικούς σχεδιασμούς λόγω της δυναμικής και της μαζικότητάς τους. Ωστόσο, τους δύο τελευταίους μήνες το κράτος επαναπροωθεί την αναδιάρθρωση στο χώρο της εκπαίδευσης, αρχικά με αιχμή την αναθεώρηση του άρθρου 16 -η οποία προσωρινά “πάγωσε” σε μια προσπάθεια εκτόνωσης των αντιστάσεων και μέσα από ελιγμούς στα πλαίσια ενδοεξουσιαστικών ανταγωνισμών- και στη συνέχεια με το νόμο-πλαίσιο και την ουσιαστική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Απέναντι λοιπόν σε αυτή τη νέα απόπειρα των πολιτικο-οικονομικών αφεντικών να προχωρήσουν τους σχεδιασμούς τους αναπτύχθηκε ακόμα μια φορά ένας δυναμικός αγώνας φοιτητών, νεολαίων και αλληλέγγυων με εκατοντάδες καταλήψεις σχολών, με συνεχείς διαδηλώσεις πανελλαδικά και με συγκρούσεις με τις μονάδες καταστολής στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, των Ιωαννίνων. Ένας αγώνας που συνεχώς ανανεώνει τη δυναμική και τη μαζικότητά του, καθώς πέρα από το χαρακτήρα διασφάλισης "κεκτημένων" που πλήττονται, αναπτύσσεται μια ριζοσπαστική κριτική και πολλές φορές εκφράζεται μια συνολικότερη εναντίωση στην ασφυκτική πραγματικότητα που διαμορφώνει το κράτος και ο καπιταλισμός σε κάθε πτυχή της ζωής.

Μπροστά σε αυτή την αναζωπύρωση του αγώνα από τα κάτω, το κράτος για μια ακόμα φορά, όπως και κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων του Μάη-Ιούνη, αλλά όπως και σε κάθε περίπτωση που κοινωνικά κομμάτια αναπτύσσουν μια δυναμική αντίσταση απέναντι στις επιλογές του, επιστράτευσε τόσο τις κατασταλτικές του δυνάμεις (με την ασφυκτική και προκλητική παρουσία ΜΑΤ στις διαδηλώσεις, επιθέσεις σε μπλοκ διαδηλωτών, αθρόα χρήση δακρυγόνων) όσο και τους μηχανισμούς χειραγώγησης και προπαγάνδας που επιχείρησαν να απαξιώσουν των αγώνα των φοιτητών και να τον παρουσιάσουν ως "μειοψηφικό", τη στιγμή που πάνω από 350 σχολές τελούν ακόμα υπό κατάληψη και δεκάδες χιλιάδες νεολαίοι βρίσκονται στους δρόμους. Μια ιδεολογική επίθεση στην οποία στοχοποιούνται ιδιαίτερα οι αναρχικοί-αντιεξουσιαστές (ένας πολιτικο-κοινωνικός χώρος που βρίσκεται άλλωστε επιλεκτικά στο στόχαστρο της καταστολής), ώστε να χτυπηθεί στο πρόσωπό τους η ανεξέλεγκτη από κομματικούς μηχανισμούς δυναμική του αγώνα και να διαστρεβλωθεί η πραγματική διάσταση της ανυπακοής στους δρόμους με το γνωστό παραμύθι περί "λιγοστών κουκουλοφόρων". Μια ιδεολογική επίθεση που πήρε το χαρακτήρα μπαράζ μετά το πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 17ης Γενάρη -και εν μέσω της απεργίας πείνας δύο εκ των τριών προφυλακισμένων διαδηλωτών από την πορεία της 6ης Μάη- και τα συγκρουσιακά γεγονότα όπου συμμετείχαν εκατοντάδες αναρχικοί, νεολαίοι, φοιτητές στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο, ανταποδίδοντας στο κράτος και τις δολοφονικές κατασταλτικές δυνάμεις του ένα ελάχιστο ποσοστό της κοινωνικής αντιβίας που τους αναλογεί. Η επικέντρωση της κρατικής προπαγάνδας στους αναρχικούς-αντιεξουσιαστές τις επόμενες μέρες μέσα από τα ΜΜΕ, όπου παρέλασαν δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι κομμάτων, πανεπιστημιακοί και εκπρόσωποι μπάτσων, είχε στόχο τόσο να αποπολιτικοποιήσει την κοινωνική δράση των αναρχικών, να εκβιάσει την πολιτική και κοινωνική συναίνεση για την επιχειρούμενη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, όσο και να εξωθήσει τους φοιτητές σε θέσεις άμυνας, συμβιβασμού και εγκατάλειψης του αγώνα, μέσα από την αποποίηση δυναμικών πρακτικών αντίστασης.

Ο αγώνας ενάντια στην αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης εξακολουθεί να αποτελεί ένα πρόσφορο κοινωνικό πεδίο παρέμβασης και δράσης για τους αναρχικούς, στην κατεύθυνση της ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνικής κριτικής και της υπέρβασης συντεχνιακών και στενά αιτηματικών λογικών που προτάσσουν τη διατήρηση προηγούμενων μορφών εκμετάλλευσης, κρατώντας ανοιχτό το δρόμο για τη συνολική ανατροπή του εξουσιαστικού και καπιταλιστικού κόσμου.

ΝΑ ΟΞΥΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ

Αναρχικοί Σύντροφοι
12/2/07

 

 

*