Αναρχικό Δελτίο, νο 37, Δεκέμβρης 2005

Σχετικά με την καταδίκη 4 μαθητών
για καταλήψεις το 2000

Το Δεκέμβρη του 2000 μπάτσοι και ασφαλίτες εισέβαλαν στην κατάληψη του 3ου λυκείου στους Αμπελόκηπους (κατόπιν απαίτησης και της διευθύντριας του σχολείου) και αφού πρώτα έκοψαν τις αλυσίδες και τα λουκέτα με κόφτη, στη συνέχεια απέσπασαν βίαια τα ονόματα τεσσάρων από τους 15 περίπου μαθητές που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην κατάληψη και εκκένωσαν το κτίριο. Λίγους μήνες αργότερα μας ασκήθηκε δίωξη και ορίστηκε δικάσιμος.

Επρόκειτο για μία ακόμη προσπάθεια τρομοκράτησης όσων συνέχιζαν να αγωνίζονται ενάντια στη διαδικασία εκσυγχρονισμού της εκπαιδευτικής διαδικασίας που προωθούνταν από το κράτος με καινούριους νόμους (ο περίφημος "νόμος Αρσένη") και έκανε ακόμη πιο αφόρητη την κατάσταση που βίωναν καθημερινά οι νέοι άνθρωποι μέσα στα σχολεία. Ένας αγώνας που εκφράστηκε με τις εκατοντάδες και πολύμηνες καταλήψεις σχολείων σε όλο τον ελλαδικό χώρο από το '98 μέχρι και το 2000, τις μαζικές μαθητικές πορείες και συγκρούσεις σε αρκετές πόλεις, τα μπλόκα στους δρόμους. Ένας αγώνας που εξέφραζε τη γενικευμένη άρνηση των νέων στην κοινωνία-φυλακή, στο εκπαιδευτικό σύστημα που προωθεί την υποταγή σε έναν κόσμο που βασίζεται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση και ακρωτηριάζει συνειδήσεις. Καθ' όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, το κράτος επιχείρησε να καταστείλει και να τρομοκρατήσει τους αγωνιζόμενους με τους μπάτσους να επιτίθενται σε πορείες, να χτυπούν και να συλλαμβάνουν διαδηλωτές, τους εισαγγελείς να "σπάνε" καταλήψεις και να διώκουν μαθητές και τους "αγανακτισμένους" γονείς να δημιουργούν επεισόδια έξω από σχολεία εις βάρος των καταληψιών. Το δικό του γνωστό ρόλο έπαιξε και το ΚΚΕ που προσπάθησε να χειραγωγήσει τους μαθητές, να τους καπελώσει με συντονιστικά-μαϊμού πλήρως καθοδηγούμενα από αυτό, ακόμα και να επιτεθεί σε ανυπότακτους νέους με τους τραμπούκους της ΚΝΕ όταν δεν μπορούσε πλέον αλλιώς να αποτρέψει τη ριζοσπαστικοποίηση του αγώνα των μαθητών.

Αυτές λοιπόν τις στιγμές αγώνα προσπάθησε να ποινικοποιήσει το κράτος, όταν την Τρίτη 20 Σεπτέμβρη 2005, πέντε χρόνια μετά τη βίαιη εκκένωση του κατειλημμένου σχολείου μας, το τριμελές πλημμελειοδικείο μας καταδίκασε σε 6 μήνες φυλάκιση για "διατάραξη οικιακής ειρήνης" και "παρεμπόδιση εισόδου".

Ξεχνούν όμως οι εξουσιαστές πως δεν μπορούν να δικάσουν και να καταδικάσουν κανένα κοινωνικό αγώνα, πως δεν μπορούν να ανακόψουν τη θέληση των ανθρώπων για ελευθερία.

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ

ένας από τους καταδικασθέντες .

 

*