Αναρχικό Δελτίο, νο 36, Οκτώβρης 2005

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ-ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ

Στις 7 Ιούλη 2005 συλλαμβάνονται οι αγωνιστές Γιώργος Καλαϊτζίδης και Πέτρος Καρασαρίνης την ώρα που ο πρώτος επιχειρεί να απομακρύνει κομμάτια από απαλλοτριωμένο αστυνομικό υλικό (ασπίδες) το οποίο είχε αφαιρεθεί κατά τη διάρκεια συμπλοκής αναρχικών με δυνάμεις των ΜΑΤ. Όπως ο Γ. Καλαϊτζίδης δηλώνει, επρόκειτο για μια πράξη αλληλεγγύης προς τους συντρόφους που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη ενέργεια. Δύο μέρες αργότερα συλλαμβάνεται ο φίλος και σύντροφός του, Παναγιώτης Ασπιώτης. Οι τρεις κατηγορούνται με βάση τον "αντι"τρομοκρατικό για "ένταξη και συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης" και σωρεία κατηγοριών που έχουν να κάνουν με συγκρούσεις που ξέσπασαν στην Αθήνα, όπως η κατασκευή και ρίψη 200 μολότοφ (!) από το '98 μέχρι τη σύλληψή τους.

Η παραπομπή των τριών με βάση τον "αντι"τρομοκρατικό ήταν το αποτέλεσμα της αναβάθμισης και υπερδιόγκωσης των κατηγοριών του διαβιβαστικού της Ασφάλειας από τον εισαγγελέα και την ανακρίτρια, μια πολιτική απόφαση στην οποία συνέτεινε το κλίμα τρομοϋστερίας και σεναριολογίας που καλλιεργούσαν τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ γύρω από τη σύλληψή τους. Οι Καλαϊτζίδης, Καρασαρίνης, Ασπιώτης από την πρώτη στιγμή της σύλληψής τους αρνούνται το κατασκευασμένο κατηγορητήριο και από τότε παραμένουν προφυλακισμένοι, αφού τους χώρισαν για να τους απομονώσουν μεταξύ τους, στις φυλακές Κορυδαλλού, Άμφισσας και Ναυπλίου αντίστοιχα.

Η δίωξη και η προφυλάκιση αντιεξουσιαστών με βάση τον τρομονόμο αποτελεί για το ελληνικό κράτος ένα άλμα στη διαρκή προσπάθειά του να εγκληματοποιήσει τον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό αγώνα, εξαιτίας της συνεχούς παρουσίας και διεισδυτικότητας του αναρχικού λόγου και δράσης σε σειρά κοινωνικών ζητημάτων - μετώπων που ανοίγει η επίθεση των κυρίαρχων, με κορυφαία έκφραση την αντικρατική - αντιφασιστική πορεία 2.500 συντρόφων στις 19 Μάη στους δρόμους της Αθήνας.

Πρόκειται για μια μεθόδευση που αποτελεί μέρος ενός πανευρωπαϊκού σχεδίου καταστολής στο όνομα της "αντι"τρομοκρατίας για την πάταξη του "εσωτερικού εχθρού" και στη συγκεκριμένη περίπτωση των αναρχικών που αποτελούν το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι της κοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι διώξεις σε βάρος συντρόφων από το ιταλικό και ισπανικό κράτος που βασίστηκαν σε κατασκευασμένα κατηγορητήρια και τους αντίστοιχους "αντι"τρομοκρατικούς νόμους.

Η υπόθεση των τριών αποτελεί μέρος μιας γενικευμένης επιχείρησης του κράτους να εξουδετερώσει τις υπαρκτές ή κυοφορούμενες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και να βαφτίσει ως τρομοκρατία κάθε ανταγωνιστική κίνηση προς τους κυρίαρχους σχεδιασμούς.

Για το ελληνικό κράτος και τα αφεντικά, η διαρκής όξυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης για τους ντόπιους και μετανάστες προλετάριους στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς με τις δολοφονίες εργατών στα λεγόμενα "εργατικά ατυχήματα", με την καταδίκη χιλιάδων ανθρώπων στη φτώχεια και την ανέχεια, συμβαδίζει με την επιδίωξη των κυρίαρχων να επιβάλουν στην κοινωνία ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης, τρόμου και ελέγχου, ώστε στο όνομα της "αντι"τρομοκρατίας να ελέγξουν και να αποτρέψουν επαπειλούμενα κοινωνικά ξεσπάσματα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κινείται η ιλιγγιώδης θωράκιση του κράτους και των κατασταλτικών μηχανισμών του με έμμισθους φρουρούς, νέα σώματα ασφαλείας, εξελιγμένα συστήματα ελέγχου και παρακολούθησης (κάμερες, συστήματα καταγραφής κλήσεων και ηλεκτρονικών μηνυμάτων) αλλά και με την αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου του κράτους με τρομονόμους, ειδικά δικαστήρια, "λευκά κελιά", η εφαρμογή των οποίων έγινε για πρώτη φορά στους κατηγορούμενους σαν μέλη των ένοπλων οργανώσεων Ε.Ο.17Ν και Ε.Λ.Α.

Η δίωξη και η ομηρία των αγωνιστών Γ. Καλαϊτζίδη, Π. Καρασαρίνη, Π. Ασπιώτη από το κράτος είναι μια ακόμα αιχμή της κρατικής τρομοκρατίας που στοχεύει στην εγκληματοποίηση του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού αγώνα, στον παραδειγματισμό και την τρομοκράτηση κάθε αγωνιζόμενου και στην υποταγή της κοινωνίας.

Για μας, η αλληλεγγύη στους τρεις αλλά και σε όλους τους φυλακισμένους αγωνιστές είναι μέρος του αγώνα ενάντια στη σύγχρονη τυραννία της δημοκρατίας για την απελευθέρωση του ατόμου και της κοινωνίας από τα δεσμά του κράτους και του κεφάλαιου.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ, Π. ΚΑΡΑΣΑΡΙΝΗ, Π. ΑΣΠΙΩΤΗ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

4 Οκτώβρη 2005
Ανοιχτή συνέλευση αναρχικών - αντιεξουσιαστών

Σημ: Το κείμενο αυτό μοιράστηκε κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης αλληλεγγύης στους 3 φυλακισμένους αγωνιστές η οποία πραγματοποιήθηκε στα Προπύλαια στις 6 Οκτώβρη.

 

*

1