(Αναρχικό Δελτίο, νο 23, Iούνης 2003)

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΤΣΟΥΤΣΟΥΒΗ

Όσοι δεν υπερασπίζονται τον εαυτό τους πεθαίνουν, όσοι δεν πεθαίνουν θάβονται ζωντανοί μέσα στις φυλακές, στα αναμορφωτήρια, στα χαμόσπιτα των εργατικών συνοικιών, στα πέτρινα φέρετρα των πολυκατοικιών...” Ουλρίκε Μάινχοφ

Σχεδόν ένα χρόνο μετά τη νύχτα της 29 Ιούνη όλοι μπορούμε να διακρίνουμε την κλιμάκωση της κρατικής καταστολής. Κυρίαρχο ρόλο σ’ αυτή τη διαδικασία κατέχει η προπαγάνδα μέσα από τα ΜΜΕ που όλο αυτό το διάστημα λασπολόγησαν και κατασυκοφάντησαν αγωνιστές, διαστρέβλωσαν γεγονότα και βομβάρδισαν την κοινωνία σε ένα ανεπανάληπτο κρεσέντο ψέματος. Μια πτυχή λοιπόν του αγώνα ενάντια στην εξουσία, ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη, αποκτά στις μέρες μας μια ιδιαίτερη σημασία. Έτσι, 18 χρόνια μετά τη συμπλοκή του Γκύζη, στις 15 Μάη, δεν ξεχάσαμε ούτε συγχωρήσαμε το θάνατο του αντάρτη Χρήστου Τσουτσουβή. Για τους αγωνιστές, όποια μονοπάτια αγώνα κι αν ακολούθησαν, δεν ταιριάζουν δάκρυα, αλλά η συνέχιση του αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία, μέχρι την ελευθερία...

 

*

1